نقد انیمیشن Wolfwalkers

انیمیشن Wolfwalkers با تصاویر دلپذیر و دقیق مخاطب را به تصویر می کشد و آنها را به یک جنگل دیدنی می برد. برای شنیدن داستانهای مهم در مورد گرگها ، انسانها و شهرها.

در جهانی که ساکنان شهر به بهانه های مختلف دائماً در حال تخریب جنگل ها و حمله به طبیعت هستند ، موجوداتی شبیه انسان در میان درختانی زندگی می کنند که توانایی کنترل گرگ ها را دارند. مردم شهر نیز در افسانه های خود آنها را “راهنمای گرگ” می نامند و این موجودات را خطرناک و ترسناک می دانند. با این وجود تعداد بی شماری از مردم در شهر اصلاً اعتقادی به وجود آنها ندارند. زیرا آنها می خواهند گرگ ها را به عنوان هیولاهای پست معرفی کنند که هیچ موجود هوشمندی قادر به کنترل آنها نیست. از این گذشته ، وقتی مردم بپذیرند که دشمنشان موجودی پست ، احمق ، بی احساس و کاملاً غیرانسانی است ، احتمال کشته شدن او بیشتر است. این خواسته حاکم شهر است؛ حاکمی که خود را نه یک پادشاه بلکه مجری یک قدرت برتر می داند.

داستان کلی انیمیشن

هر آنچه در پاراگراف قبلی مقاله برای توصیف کلی داستان انیمیشن Wolfwalkers است ، من و شما را به یاد بسیاری از داستان های مشابه می اندازد. از آنجا که مواردی مانند جنگ احمقانه انسان با طبیعت ، رویارویی زیبایی های زمین با مردان مغروری که در همه جا حکمرانی می کنند و تأکید بر ارزشهای جلوه های وحشی طبیعت ، همه به اشکال مختلف در چندین مورد دیگر دیده شده است انیمیشن های درخشان. به عنوان مثال ، بخش قابل توجهی از رپرتوار قابل توجه هایائو میازاکی مملو از شاهکارهای دنیای انیمه است که دقیقاً همان موضوعات را از زوایای مختلف بررسی می کند.

اما شباهت ایده اصلی ولفوالکرز با تمام محصولات قابل ستایشی که قبلاً موضوع چنین بحث هایی بوده اند ، به جای افزایش ارزش آن ، چیزی کم نمی کند. زیرا ولف واکر با تلفیق همه کهن الگوهایی که در داستان خود به کار می برد ، به یک اثر خاص تبدیل شد. یک داستان آشنا که اکنون ارزش شنیدن و دیدن دوباره را دارد.

تصاویر چشم نواز

تازگی این تجربه ریشه در زیبایی تصاویر چشم نواز و تنش بی پایان موسیقی متن فیلم Wolfwalkers دارد. زیرا در اینجا بیش از اینکه فقط آهنگسازی ، انیمیشن ویژه و کارگردانی عالی داشته باشیم ، با زبان کم و بیش منحصر به فردی برای داستان سر و کار داریم. در نتیجه فقط ظاهر انیمیشن Wolfwalkers در نظر مخاطب با ظاهر اکثر انیمیشن های آن روز تفاوتی ندارد. بلکه به نظر می رسد مدلی که سازندگان این اثر از تصاویر جذاب استفاده کرده اند با محصولات مشابه بسیار متفاوت است.

تنها چند دقیقه پس از شروع تماشای انیمیشن Wolfwalkers ، ژانر انیمیشن ویژه آن کاملاً متحیر شده ایم. زیرا پر از کد یا حروف تصویری است. پر از الگوهای تصویری که به الفبای سینمایی فیلم تبدیل می شوند و با زبان تصاویر با مخاطب صحبت می کنند. Wolfwalkers به ​​سرعت به ما می آموزد که چگونه مثلاً از شخصیت تا دوربین غم ، شادی ، جدیت ، عصبانیت و انواع دیگر احساسات را در سبک بصری او منعکس می کند. برای بسیاری از بینندگان که هرگز انیمیشنی مانند Wolfwalkers را ندیده اند ، قدم گذاشتن در دنیای آن مانند کشف یک هنر جدید است. هنری دیدنی و دوست داشتنی.

تصاویر دیدنی

این قدرت عالی به فیلم این امکان را می دهد تا تصاویر روان و دیدنی را یکی پس از دیگری به ما تحویل دهد و اغلب می تواند بیننده را به کمک تصاویر به تنهایی محکم نگه دارد. نه فقط به خاطر زیبا بودن انیمیشن Wolfwalkers. بلکه به این دلیل است که سازندگان غالباً از تصاویر خود برای انتقال مفاهیمی ملموس ، احساسی و مخصوصاً غم انگیز استفاده می کنند. به عنوان مثال ، دقیقاً سبک خاص انیمیشن کار است که بهتر از هر گفتگویی کار می کند و تفاوت آشکاری را بین حضور در جنگل (آزادی مطلق) و زندگی محدود و بیش از حد منظم شهری دختر ایجاد می کند.

نقاشی ماندگار

در چنین قابی کارگردان تصویر را به سبک برخی از نقاشی های ماندگار اروپایی تقسیم کرده است. اما بیشتر مخاطبان اصلاً متوجه سه گانه نیستند یا حداقل مشکلی با آن ندارند. در نتیجه تصویری شکل می گیرد که دقیقاً متعلق به دنیای انیمیشن مختص Wolfwalkers است و ضمن تمرکز روی شخصیت اصلی ، تصویر بزرگتری را نیز به مخاطب نشان می دهد تا او بتواند شدت ماشین و خشکی او را احساس کند. زندگی

البته ، نور ، سایه و رنگ آمیزی بسیار هوشمندانه انیمیشن نیز به انتقال احساسات مختلف مرتبط با قرار گرفتن در مکان های مختلف کمک کرده است. از سرسبزی دلپذیر جنگل گرفته تا نمای خاکستری و سیاه بسیاری از مناطق شهر. از لحظه ای که دختربچه ای خواب می بیند و محیط اطرافش مانند جنگل رنگارنگ به نظر می رسد ، تا این که عصبانیت بی معنی یک شخصیت از شخصیت دیگر سیاهی بزرگی را روی بدن کوچک او ایجاد می کند.

جزئیات بصری

وجود این حجم از جزئیات بصری و قدرت فیلم در استفاده از آنها برای قصه گویی باعث می شود تا بیننده تصاویر را از گوشه ای به گوشه ای با حداکثر دقت ببیند. در نتیجه ، او بیشتر نکات پنهان انیمیشن را کشف می کند و وقتی مردی را می بیند که به طرز بیرحمانه ای زندانی و محبوس شده است ، به گوشه تصویر نگاه می کند و با کودکانی روبرو می شود که دقیقاً همان مصیبت را به کودک بی گناه وارد می کنند. از سن خودشان

این قاب که ممکن است فقط چهار ثانیه در مقابل چشمان شما باشد ، به بهترین شکل ممکن فریاد می زند که چگونه جامعه ای که توسط بزرگسالان بزرگسال تشکیل شده است ، می تواند کودکان را از اصول اخلاقی دور کند. در واقع ، پدری که از این که کودک خود در این شهر مورد آزار و اذیت قرار گرفته ناراحت است ، با خدمت به آقای لرد عملاً در حال ایجاد نظامی در شهر است که یکی از نتایج آن وحشی گری بسیاری از کودکان است. همان فرزندانی که بر پدر پدر مهربان و شجاع پدر فاجعه می آورند.

راس استورات

این میزان تسلط بر فرم به ویژه وقتی عجیب به نظر می رسد که بدانید راس استوارت و تام مور به ترتیب اولین و دومین تجربه کارگردانی خود را با ولف واکرز تجربه کردند. اما پیشینه هنری خوب آنها که مربوط به حضور آنها در قسمت های مختلف تیم تولید انیمیشن است ، بارها و بارها نقش خود را در توسعه انیمیشن Wolfwalkers نشان داده است. به دلیل یکپارچگی قابل توجه کار ، کاملاً قابل درک است که سازندگان اصلی آن با قسمت های مختلف ایجاد تجربه صوتی و تصویری یک انیمیشن سینمایی کاملاً آشنا هستند. در نتیجه می توان تمام توصیفاتی را که در ستایش تصاویر هنری فیلم به کار بردیم به صدا و ترکیب بندی آن نسبت داد.

صدای احساسی شان بین (با بازی لرد ادارد استارک در بازی تاج و تخت) به عنوان بیل گودفلو و بازی های درخشان و دقیق هنری نیفسی و اوا ویتاکر در دو نقش اصلی همه در دنیای انیمیشن Wolfwalkers جوش خورده است ، سایر عناصر خلاق درمی‌آیند. اما دوباره ، هنگامی که می فهمید چگونه موسیقی آن به زبانی جداگانه برای قصه گویی تبدیل شده است ، قدرت اصلی انیمیشن Wolfwalkers در صدا است.

تقریباً هیچ دقیقه ای در انیمیشن Wolfwalkers وجود ندارد که طی آن موسیقی شنیدنی که با سازهای سنتی پخش می شود گوشه های شما را نوازش ندهد. موسیقی از افسانه هایی که به نظر می رسد دقیقاً توسط یک نفر در ایرلند در سال 1650 پخش شده است. این سازگاری در ارائه موسیقی اصیل و دارای مجوز به مخاطب اجازه می دهد تا هر زمان که موسیقی اندکی تغییر کرد ، سریع متوجه آن شود.

تهیه کننده با جلب توجه بیننده به تمام لحظاتی که موسیقی از حالت طبیعی خود دور می شود ، غم ، شادی و هر احساس قوی دیگری را در تماشاگر قرار می دهد. تا زمانی که این تجربه واقعاً سینمایی باشد و دیدن و شنیدن Wolfwalkers هرگز قابل مقایسه با خواندن این داستان نیست. Wolfwalkers از نظر محتوایی عالی است و از نقص جزئی و قابل اغماضی رنج می برد. اما از نظر فرم همیشه عالی به نظر می رسد.

این مطلب ادامه دارد … .