آخرین ساخته استودیو Aidsoftore یک تیرانداز ناب است که با هیجان کار می کند تا شما را به سقف بچسبانید!
بازی DOOM را می توان یکی از حساس ترین IP های تاریخ دانست. این توسط بازیکنانی که بعد از سه سال هنوز در DOOM 93 بازی می کنند ثابت شده است. البته این تنها دلیل حساسیت بالای ست دوم نیست. id Software از همان سالهای اول زندگی خود رابطه عجیبی با طرفدارانشان داشت. رابطه ای که پیش از این هیچ سازنده و مصرف کننده ای ندیده است. در زمانی که هنوز فروش بالا حرف اول ، آخر و میانی نبود ، ایدئولوژی ها معنی و مفهوم عشق به بازی های ویدیویی را در نظر می گرفتند و این علاقه را از طرق مختلف اثبات کرده بودند. از انتشار رایگان بازی گرفته تا در دسترس قرار دادن کد منبع برای همه کاربران و پشتیبانی از جامعه speedrunner بازی ، همه اینها یک چیز را نشان می داد: Idsoftor برای مخاطبان خود بازی می سازد! به این ترتیب برای Eidsoftor مدرن ، که تقریباً تمام اعضای قدیمی خود را از دست داده است ، بسیار دشوار می شود. Ideasoftori که اکنون علاوه بر رضایت مخاطبان بازی قدیمی ، باید موارد جدید را نیز به نوعی به تجربه محصول خود علاقه مند سازد. DOOM 2016 دقیقاً با همان رویکرد ساخته شده است. بسیاری از طرفداران قدیمی از تغییرات ایجاد شده در نسخه جدید راضی نبودند و برخی از آنها بازی اکشن را کندتر از نسخه های قبلی دانستند. در حالی که دیگران به طرفداران کامل بازی جدید تبدیل شدند. جدا از این اختلاف نظر ، یک چیز کاملاً واضح بود: برای مخاطبان جدید ، DOOM 2016 یک تیرانداز عالی بود! اکنون چهار سال می گذرد و چند روزی است که ناشر DOOM Games ethesda Studios نسخه جدیدی از این سری را با نام DOOM Eternal منتشر کرده است.
Second Eternal از همه نظر ، نسخه ارتقا یافته بازی قبلی به حساب می آید. مخصوصاً از نظر راضی نگه داشتن مخاطب جدید! هر آنچه در نسخه قبلی مشاهده کردید ، از طراحی محیط ها و صدا گرفته تا تنوع سلاح ها و دشمن و Glory Kiel و … در این نسخه از بازی به اوج خود رسیده است. بی نهایت گزینه جدیدی به این بازی اضافه شده و در نتیجه یک تیرانداز از کار افتاده است که قرار است یک بار دیگر در هوا و هوا برقصید!
قصه گویی در یک بازی شوتر با سرعت و خشونت کار دشواری است. گویی هرچه بگویید خرید نمی کند. گذشته از سرعت آن ، این واقعیت که مورد اخیر در گذشته داستان چندانی نداشته است ، داستان پردازی را برای بازی دشوارتر می کند. به همین دلیل ، می توان فهمید که ویراستاران برای طراحی داستان چه چالش دشواری دارند. متاسفانه از زمان نسخه 2016 بازی ، تیم Aidsoftor هنوز راهی برای حل این مشکل پیدا نکرده اند. جالب است که در آن روزگار قدیمی ، به عنوان مثال ، نسخه اول کلاسیک دوم ، بازی که شما بازی می کردید ، بدون هیچ مقدمه و تشریفاتی شروع شد و هیچ کس مشکلی نداشت. اجساد روی زمین ، هزارتوی وحشتناک با نورپردازی عجیب و غریب آن و البته شخصیت های بی نام بازی راویان یک داستان مرموز بودند. جالب اینجاست که شخصیت Domegai حتی مدت هاست که حتی نامی ندارد. و جالبتر اینکه ، ناشناخته بودن و اینکه شخصیت شخصیت قد و قامت شخصیت را ندیده و نمی بیند ، بر رمز و راز و جذابیت بازی دوم افزود و در نتیجه فضای بازی دوم وحشتناک تر بود. در دومین سال 2016 ، دیدیم که Aidsoftor قصد دارد موضوع بازی های کلاسیک را حفظ کند و برای بازی دوم یک داستان نیمه داستانی تعریف کند. اما به وضوح قرار نبود این داستان داستانی ترسناک و مرموز باشد که موی مخاطب را صاف می کند. با این وجود نتیجه آنچنان که باید موثر واقع نشد. داستانی کلیشه ای که روایت نه چندان جذابی را نیز انتخاب کرده است. متأسفانه ، همان اشتباه دوم تکراری است. این بار اما این کاستی ملموس تر شده است. زیرا تعداد کاتارسیس ، شخصیت های فرعی و نوشته هایی که روایتگر اتفاقات پس زمینه بازی هستند ، این بار نسبت به نسخه قبلی افزایش یافته و انتظارات مخاطبان از داستان بازی را نیز به همان اندازه بالا برده است. اما هنوز هیچ دلیل قانع کننده ای برای دنبال کردن داستان توسط بازیکن وجود ندارد. به نظر می رسد ایده پردازان سرانجام باید اعتراف کنند که تصور می شود نحوه روایت داستان در یک بازی سریع مانند اکشن دوم ، متفاوت از بازی های معمولی ماجراجویی است. ضمناً ، آنچه در Doomiternal خواهید دید و خواهید شنید ، چنین داستان شگفت انگیزی نخواهد بود …
دو سال از اتفاقات بازی قبلی می گذرد و حالا نوبت به بازی دوم رسیده است که برای نجات بشریت عجله کند! اما این بار به نظر می رسد همه بلاها تحت کنترل موجودی فرشته مانند به نام خان میکر قرار گرفته است. این فرشته قصد دارد انسانیت را فدای خواسته های شیطانی خود کند و در این راه سه کشیش یا راهب مانند به او کمک می کنند. وظیفه ما در این بازی در وهله اول یافتن و نابودی این سه کشیش است و سرانجام (بله ، حدس می زدید!) برای مبارزه با فرشته و نابودی او و نجات بشریت ، برای هزارمین بار! البته در پایان بازی ، یک سورپرایز جالب برای شما آماده شده است؛ سورپرایزی که می تواند برای طرفداران نسخه های کلاسیک DOOM بسیار جذاب باشد! به هر حال ، ما گفتیم که Doom Slayer یا همانطور که در نسخه های راه اندازی مجدد معمول است ، Doom Slayer که در پایان بازی قبلی به مکانی ناشناخته از راه دور منتقل شده بود ، برای نجات یک بار دیگر انسان بی دفاع به زمین فرستاده می شود.
برای نجات بشریت ، این بار سلاح ها و وسایلی که دوماگا با خود آورده بسیار وسوسه انگیزتر از قبل شده است. در این بازی شما هشت سلاح مختلف دارید. از تفنگ ساچمه ای و شینچیلا گرفته تا راکت انداز و پلاسماگن که سلاح های قدیمی و کلاسیک بازی دوم به حساب می آیند. جالب است که این بازی شما را مجبور می کند تا تمام اسلحه های خود را در نهایت جنگ ، با نهایت زیبایی استفاده کنید. البته بسته به بازی و استراتژی خود ، ممکن است از برخی سلاح ها بیشتر و بعضی دیگر کمتر استفاده کنید. جدا از این سلاح های متنوع ، هر سلاح چندین حالت مختلف دارد که با جمع آوری موارد مورد نیاز در طول بازی و پشت سر گذاشتن مراحل مختلف ، می توانید به تدریج این حالت های دیگر سلاح را فعال کنید. هر یک از این حالت ها قابل ارتقا هستند و برای ارتقا آنها به موارد دیگری نیاز خواهید داشت. البته بازی در بخشیدن این موارد بسیار سخاوتمندانه نیست ، بنابراین باید در خرج کردن آنها دقت کنید. حال اگر بیشتر مبارز ، سنگین و جدی هستید ، با انجام ماموریت های فرعی در بازی می توانید موارد بیشتری بدست آورید که داستان جداگانه ای دارند.
یکی از جالب ترین موارد در مورد سلاح ابدی دوم ، برداشتن اسلحه است. اسلحه ای که از اولین نسخه کلاسیک بازی و تا نسخه قبلی وجود داشت ، اولین سلاحی بود که به بازیکن داده می شد. این ممکن است در ابتدا چند هوادار بازی را ناراحت کند. اما بیایید واقع بین باشیم: هیچ کس از اسلحه استفاده نکرد! این یک واقعیت است که در طول بازی ، پس از به دست آوردن سلاح های مختلف ، بعید است که دیگر به سراغ تپانچه خود بروید. پس بهتر نیست این سلاح را با سلاح کاربردی تری جایگزین کنید؟ Aidsoftor دقیقاً همان کار را انجام داده است.
نحوه دستیابی به اسلحه با پیشرفت در بازی و یافتن سر دشمنان گردن کلفت تراز کامل است. به این ترتیب ، بازی ابتدا دشمن جدیدی را معرفی می کند ، یک دور پوست شما را به سختی و با پاداش و با تجهیزات ساده تر از بین ببرد ، سپس یک سلاح قدرتمند به شما داده می شود ، حالا دیگر برای نابودی دشمن دیگر مجبور نیستید خیلی سخت کار کنید! به عنوان مثال ، در اوایل بازی ، تنها راه نابودی تمساح ها انداختن نارنجک در دهان باز آنهاست! که البته به کمی دقت احتیاج دارد و مطمئنا سرعت شما را در بازی کاهش می دهد. با پیشرفت در بازی و به دست آوردن سلاح های جدید ، دیگر نیازی نیست که وقت خود را با هدف گلوی کدبان تلف کنید! تنها کاری که شما باید انجام دهید این است که با استفاده از راکت انداز یا بالستیک به یک رمزگذار معلق در هوا شلیک کنید که این نیز یک پرتابگر نارنجک انداز پیشرفته تر است.
جالب اینجاست که این بازی هیچگونه بخل در دادن این سلاح ها به شما نمی دهد. در واقع ، در نیمه راه بازی ، شما بر تمام سلاح ها تسلط دارید و اکنون باید تا آنجا که می توانید بر آنها تسلط داشته باشید. اما این بار تسلط بر مبارزات کار دشوارتر و پیچیده تری است. زیرا در این بازی به غیر از سلاح های مختلف که هر کدام چندین حالت ، حالت ، ارتقا و داستان مختلف دارند ، ما یک سری ابزار کمکی نیز داریم که برای پشت سر گذاشتن جهنم بازی دوم ، از چاره ای نیست جز یادگیری و مهارت در استفاده از آنها. در ترکیب با سلاح های خود ، شما نخواهید داشت.
این وسایل اضافی که در نسخه قبلی وجود نداشت ، یک سری نارنجک و شعله کش یا Flame Thrower است که روی شانه دو طبقه نصب شده است. استفاده از این تجهیزات اما قوانین و مقررات خاص خود را دارد. این سلاح ها که به عنوان تجهیزات جانبی عمل می کنند ، سلاح های قابل شارژ در بازی هستند و میزان شارژ و ظرفیت استفاده از آنها نیز در پایین تصویر نشان داده شده است. این بدان معناست که شما نمی توانید بدون حسابداری و کتاب و مطالب گذشته از آنها استفاده کنید. به عنوان مثال ، با استفاده از نارنجک انداز خود ، می توانید گلوله های یخ را به سمت دشمن پرتاب کنید ، دشمن را برای چند لحظه کوتاه بی حرکت کنید. سپس از فرصت استفاده کامل کرده و به سمت او شلیک کنید. سوزاندن دشمنان با Flame Thrower ، داستان دیگری دارد. پس از شلیک به دشمنان ، اگر به سمت آنها شلیک کنید ، سپر به زمین می افتد. البته بعد از هر بار استفاده ، باید مدتی صبر کنید تا تجهیزات شما شارژ و دوباره در دسترس قرار بگیرند. این البته با همان تکنیک Glory Kill ارائه می شود که در بازی قبلی دیدیم. در این بازی مانند Doom 2016 با تیراندازی به دشمنان یکی پس از دیگری ، رنگ آنها تغییر می کند و به رنگ نارنجی یا آبی چشمک می زند. در این فرصت می توانید به دشمن نزدیک شوید ، او را Glory صدا کنید و ضمن لذت بردن از انیمیشن Fatality که برای دومین بار روی دشمن اجرا می شود ، می توانید از واحدهای بهداشتی به جا مانده از دشمنان روی زمین نیز برای پر کردن شاخص سلامتی خود استفاده کنید. . انجام دادن. برای به دست آوردن تیر ، طبق معمول می توانید به دشمنان نزدیک شده و با قرار دادن اره برقی در بدن آنها ، تیرها و مهمات مورد نیاز را جمع آوری کنید.
بنابراین دیدیم که علاوه بر جلال قدیمی ، اکنون باید با دو ابزار جدید کنار بیایید ، هر کدام چندین حالت مختلف برای استفاده دارند. این اتفاق می افتد که گاهی اوقات صفحه بازی تقریباً از دید خارج می شود. تصور کنید در گوشه ای ایستاده اید (البته ، می دانیم که در بازی دوم بیش از دو ثانیه نمی توانید بایستید!) و چندین مدل از دشمنان بزرگ و کوچک به طور همزمان ، از Imps همیشه حاضر تا aron of جهنم ، یک آدمکش سریع و کشنده. و Whiplash که مانند مارها روی زمین می خزد و از همه دشمنان بیشتر آزار دهنده است ، به سمت شما در حرکت است. حال تصور کنید که یک کوکدمن به جمعیت اضافه کنید و از آسمان یک گلوله به سمت شما پرتاب کند! دشمن پشت سر هم ، طبق معمول ، پنجه های تیز خود را به بدن شما فرو می کند و خون شما را اعصاب خرد می کند. حالا اگر سخت کار کنید و از تجهیزات خود استفاده کنید ، میدان جنگ آنقدر دیوانه خواهد شد که حتی ممکن است حتی لحظه ای از کار خود مطلع نشوید! مطمئناً ، اگر به دنبال جنون مطلق هستید ، این داستان شما را شادتر می کند؛ حتی اگر کمی خسته شده باشید ، این شلوغی و شلوغی ممکن است گاهی آزار دهنده باشد. با این حال ، استفاده از این لوازم جانبی ، این مشترک ، اولین بار است که در یک بازی دوم ظاهر می شود. مانند Glory Keyley که هنوز خیلی ها در بازی با این ویژگی کنار نمی آیند و حتی مکث چند ثانیه ای برای به پایان رساندن یک دیو اتلاف وقت و کند کردن سرعت بازی است ، این ویژگی های جدید شاید مورد پسند بسیاری نباشد . با این حال ، باید واقع بین باشید که همین تجهیزات چنان تنوعی به جنگ های بازی بخشیده است که گاهی اوقات می خواهید پس از یک مبارزه و این بار با یک استراتژی جدید ، دوباره وارد نبرد قبلی شوید.
البته همه این سلاح ها و تجهیزات ارزشمند نیستند مگر اینکه دشمن خوبی برای آنها پیدا شود! خوشبختانه ، ابدیت دوم پر از انواع ابعاد ، در اندازه ها و رنگ های متنوع است! از زمین به هوا ، از عظیم به کوچک ، از سریع به آهسته و ثابت. و بله ، در هر دور از جنگ ، بازی با ترکیبی از همه این دشمنان با شما روبرو خواهد شد. جالب اینجاست که این بار بازی دوم شخص تأکید زیادی بر ضربه زدن به “نقاط حساس” دشمنان دارد و با “پیام های آموزشی” که به صورت پاپ آپ ، در طول بازی دائماً مزاحم شما می شوند ، این تأکید را به شما یادآوری می کند. تجربه. به عنوان مثال در این بازی با دشمن جدیدی به نام Marauder روبرو می شویم که تاکنون در بازی دوم چنین چیزی دیده نشده است! این دشمن پر سرعت اگر خیلی دور باشید یک پرتابه به سمت شما پرتاب می کند و اگر خیلی نزدیک شوید با تبر قرمز خود خجالت می کشید. تنها راه مبارزه با این مدل دامن حفظ فاصله لازم با او و سپس ضربه زدن در لحظه مناسب است. این بدان معنی است که شما فقط نمی توانید به این دشمن شلیک کنید ، زیرا تمام ضربات شما ، اگر به موقع وارد نشود ، توسط سپر Marauder دفع می شود. علاوه بر این ، غارتگر سگی دارد که گاهی او را در میانه دعوا رها می کند تا موی بینی شما را بگیرد! اما راه حل چیست؟ راه حل این است که تفنگ ساچمه ای فوق العاده خود را بگیرید ، صبر کنید تا چشمان شخصیت سبز شود و بلافاصله به سمت او شلیک کنید. در اولین برخورد با Marauder ، کار شما کمی سخت خواهد شد. در بازی دوم ، ما فقط به تیراندازی عادت کرده ایم! انتظار برای زمان مناسب برای شلیک کمی عجیب و غیرمعمول است و سرعت مبارزه را کاهش می دهد. حال ، اگر قرار بود تنها با Marauder روبرو شویم ، مسئله جدایی است. ما می توانستیم تا جایی که می تواند پیش برویم و با اسلحه های خود چنان او را بزنیم که سرانجام نابود شود. اما داستان از این قرار است که این دشمن بعداً و در طول بازی همراه با دشمنان دیگر به سراغ شما خواهد آمد و اینجاست که کار سخت انجام می شود. شخصیت Marauder به طور قابل توجهی سریعتر از بقیه دشمنان است و با آنها بسیار متفاوت است. این شما هستید که می توانید راهی برای مبارزه با این دشمن پیدا کنید ، در حالی که ارتش دیگری از تخریب های کوچک و بزرگ بر سر شما سقوط کرده است! اما از آنجا که این دشمن به طور ناگهانی الگوی جنگی بازیکن را کاملاً تغییر می دهد ، ممکن است این مورد پسند همه نباشد. با این حال ، هنگامی که بر نابودی این دشمن تسلط پیدا کنید (این بدان معناست که در استفاده از اسلحه کمری خود مسلط شده اید!) ، خواهید دید که حضور این دشمنان جدید خالی از لطف نخواهد بود.
صحنه های باس فایت بازی
تا آنجا که به دشمنان بازی مربوط می شود ، بد نیست به باس فایت ها اشاره کنیم. صحنه های باس فایت بازی خود داستانی متفاوت دارند. چون این بار شما و رئیس تنها نیستید و دشمنان بزرگ و کوچک بازی دائما و پشت سر شما ظاهر می شوند و عذاب جداگانه ای برای شما ترتیب می شود! این جنون و جنون در پایان بازی به اوج خود می رسد؛ تا آنجا که می دانید اکنون باید رئیس را شلیک کنید ، یا باید این موجودات آزار دهنده را بکشید ، یا باید هر دو را انجام دهید! یعنی ممکن است در ابتدا مبارزه های باس کمی آزار دهنده ، طولانی و بیش از حد شلوغ به نظر برسد.
Second Eternal در کل یک بازی شلوغ تر از نسخه قبلی خود است. فقط خدا می داند که در هر دور از جنگ چند شیطان را از کار می اندازید! علاوه بر این ، همانطور که قبلا گفتیم ، در این بازی شما یک سری تجهیزات دارید که باید و باید از آنها استفاده کنید. اکنون همه اینها را برای یک سری تله ها و موانع محیطی کشنده کنار بگذارید که به نوبه خود سعی در آزار و اذیت بازیکن دارند. گاهی باید در یک محیط آتشین با دشمنان روبرو شوید ، گاهی اوقات نبرد در سرزمینی در می آید که قادر به پرش نیستید و … خودتان محاسبه کنید چه شکلی است ، چه روزی می تواند داشته باشد!
در همان زمان ، نکته قابل توجه دومین بازی Eternal استفاده از جلوه های صوتی فوق العاده جذاب و حرفه ای برای سلاح ها است. در مقایسه با نسخه قبلی بازی ، این بار سلاح های شما نه تنها از طراحی جذاب و دقیق تری برخوردار هستند (خوشبختانه آنها طرح Plasmagan را تغییر دادند و آن را به نسخه قدیمی نزدیک کردند!) ، بلکه صدای این سلاح ها نیز با دقت زیادی انجام شده است جالب است که این صدا در عین جذابیت ، به گونه ای انجام می شود که بازیکن در طول تجربه بازی وحشت نمی کند! (چیزی که گاهی اوقات در شوترهای دیگر مانند بازی کنترل محصول Ramdi واقعا آزار دهنده بود.) البته علاوه بر سلاح ، صدای دشمنان بازی نیز تغییر کرده است. در این بازی دیگر خبری از صدای ترسناک نفس کشیدن شیاطین از راه دور نخواهد بود که نوید می دهد افرادی آماده هستند ، در گوشه و کنار ایستاده و منتظر ما هستند! نه اینکه موسیقی متن کاملاً از بین رفته باشد ، نه ، اما وحشت آن از بین رفته است و بعید به نظر می رسد حتی بلندترین صدای لرزش نیز باعث لرزش بازیکن شود. به گفته مدیر خلاق بازی ، هوگو مارتین ، همه چیز در Second Eternal یک کارتون است! درست است که دشمنان در مقابل چشمان شما به دو نیم می شوند ، اما صدایی که می شنوید با این نصف شدن همراه نیست.
این توجه زیاد به جزئیات را می توان در جزئیات محیط و به ویژه در طراحی دشمنان نیز مشاهده کرد. اما جالب است که در اجرای انیمیشن این دشمنان ، به ویژه انیمیشن پایان های دو بعدی ، تا حد ممکن ، جوک هایی به کار رفته است! راستش خشونت بازی به طرز چشمگیری کاهش یافته و رنگ ها شادتر و شادتر شده اند! چه بخواهید و چه نخواهید به خود شما بستگی دارد. با این حال به نظر می رسد Aidsoft Studio چاره ای جز سبک سازی بازی خود نداشته است. البته این کاری نیست که Idsoftor مخفیانه انجام داده باشد. هوگو مارتین خود به “نمایش غیرواقعی خشونت” در بازی اعتقاد دارد؛ تا جایی که کشتن و ذبح لشکری از شیاطین که از روی زمین و آسمان بر سر شما می ریزند ، به حالت آشفتگی تبدیل نمی شود. خوشبختانه در مورد موسیقی بازی اصلا اینگونه نیست! در نسخه دوم ، همانند نسخه قبلی بازی ، موسیقی توسط Mick Gordon ساخته شده است ، ناگفته نماند که این بار نیز سنگ تمام شد و هیجان مبارزات را چندین برابر کرد. به خصوص که گوردون در ساخت موسیقی بازی از موسیقی نسخه های کلاسیک بازی نیز استفاده می کند. به غیر از موسیقی اصلی ، در برخی قسمت های بازی و در هاب دوم ، نسخه اصلی موسیقی قدیمی را نیز خواهید یافت که می توانید در فضای پایه خود پخش کنید و بسیار سرگرم شوید! بله ، در این بازی ، Dumogai پایه ای برای خود دارد ، هر چقدر هم پهن باشد ، قصری با طراحی فوق العاده زیبا که برای او به عنوان حیاط خانه عمل می کند. در این هاب ، به غیر از مجموعه اسلحه ها و لباس های دو طبقه ، تعدادی از موارد ارتقا یافته در اتاق های شیشه ای نیز وجود دارد که باید برای تهیه وسایلی که در طول بازی جمع کرده اید ، هزینه کنید.
این مطلب ادامه دارد … .
نظرات کاربران
دیدگاه ها پس از بررسی منتشر خواهند شد.