نقد فیلم The Comeback Trail | رابرت دنیرو و مورگان فریمن در فیلمی کمدی

آیا حضور ستاره های قدیمی مانند رابرت دنیرو ، تامی لی جونز و مورگان فریمن برای موفقیت یک فیلم کافی است؟ مسیر بازگشت به این سوال پاسخ می دهد.

The Comeback Trail فیلمی پرستاره

The Comeback Trail با وجود افرادی مانند رابرت دنیرو ، تامی لی جونز و مورگان فریمن و همچنین بازیگران مشهور بازیگران مانند زک اسنو و کیت کاتزمن تازه وارد می تواند یک تجربه جذاب برای هر بیننده ای باشد. این فیلم قرار است داستان یک تهیه کننده ورشکسته را دنبال کند که قصد دارد با کشتن بازیگر اصلی فیلمش پول بیمه بدست آورد و درآمد کسب کند. این فیلم در واقع بازسازی فیلمی است که کمتر به همین نام شناخته شده است ، اما این کمدی از همان ابتدا این سوال را ایجاد می کند که آیا حضور صرف چند بازیگر قدیمی و یک ایده جالب برای موفقیت یک فیلم کافی است؟ خوب ، جورج گالو ، کارگردان The Way ack ، به س ourال ما پاسخ داده است. در سال های اخیر چندین نمونه از فیلم های کمدی درباره روند تولید یک فیلم دیده ایم که بهترین نمونه های آن هنرمند فاجعه و Dolemite نام من است و شاید در نگاه اول انتظار داشته باشیم The Comeback Trail اثری باشد. حداقل در سطح این دو فیلم کمدی.

مسیر بازگشت دوباره ایده جالبی دارد که از همان ابتدا آن را به بیننده خود ارائه می دهد ، اما اگرچه ایده جالبی دارد و این امکان را دارد که رابطه جالبی بین داستان فیلم و داستان فیلمی که قرار است روایت شود ، داشته باشد. و داستان در داخل فیلم ساخته شده است ، اما نتیجه یک فیلم خسته کننده و کلیشه ای است. مشکلات فیلم درست از جایی شروع می شود که کارگردان جورج گالو توضیح درستی ندارد. از طرف دیگر ، ما می دانیم که مکس باربر فیلمنامه ای دارد که آن را شاهکار می داند ، اما حتی حاضر نیست از طریق آن درآمد کسب کند و آن را بسازد. از طرف دیگر با فیلمنامه دیگری که به نظر او افتضاح است تصمیم می گیرد فیلمی بسازد که در آن یک ستاره قدیمی سینما را بکشد و با پول بیمه مشکلاتش را برطرف کند. اگرچه ممکن است ایده فیلم تکراری و کلیشه ای باشد ، اما با پرداخت متفاوت می توانیم یک ایده کلیشه ای را جذاب کنیم ، اما این اتفاق در فیلم رخ نداد.

البته این فیلم از ابتدا این سال را مطرح می کند که اگر فیلم وسترن که در قلب فیلم است ساخته شود ، به گفته مکس باربر فیلمنامه بسیار بدی دارد و بعد مشخص می شود که او در این مورد اشتباه کرده است فیلمنامه ، پس در مورد فیلمنامه چطور؟ اول از همه ، آیا باید از فیلم و کیفیت آن مطمئن باشیم؟ از همان ابتدا ، فیلم تناقض بزرگی در مورد شخصیت و نگرش مکس باربر ایجاد می کند و البته ممکن است دلیلی بر وضعیت این شخص و فیلم باشد. در واقع ، کلیت تلاش های مکس باربر به قدری ساده و پیش پا افتاده است که مشخص نیست فیلم هدف کدام گروه سنی بوده است. ما همچنین اغلب صحنه های تکراری را می بینیم که نه تنها در فیلم های قبلی ، بلکه در خود فیلم نیز دیده ایم. از طرف دیگر ، شخصیت پردازی شخصیت ها در The Comeback Trail نیز مشکلات زیادی دارد.

شخصیت پردازی فیلم The Comeback Trail

در قسمت دیگر ، دوک مونتانا را داریم که مقدمه ای بسیار گیج کننده و عجیب دارد و در طول فیلم ، قصد داریم یک داستان تکراری و کمی تبلیغ را ببینیم که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. در مورد کارگردان و سایر شخصیت های فیلم نیز همین مسئله وجود دارد و شخصیت پردازی آنها به تعریف چند قطعه از فیلم های مورد علاقه آنها محدود می شود. چرا تبلیغات؟ مشکل عشق دوک مونتانا یا انتخاب کارگردان زن برای فیلم نیست ، بلکه مشکل فیلم از جایی شروع می شود که دیالوگ های آنها بسیار خالی و ضعیف است و به نظر می رسد که دوک یا مگان (کارگردان) آنچه را می گویند باور ندارد و درست است. در بخشی که انتظار داریم شاهد خلق یک صحنه کمدی یا سرنوشت ساز باشیم ، کارگردان و نویسنده فیلم را با کمترین سلیقه ممکن به شدت ضربه می زنند و ما بیشتر احساس می کنیم که آنها قصد دارند یک فیلم سفارشی را به پایان برسانند.

اینگونه نخواهد بود که تنها مشکل فیلم به دیالوگ ها خلاصه شود. اما سپس شاهد خلق صحنه های مشابه دیگر یا اشتباهات بیشتر هستیم. به خصوص وقتی به نظر می رسد که به نظر نمی رسد سازندگان توجه زیادی به زمان فیلم دارند. علاوه بر این ، وقایع فیلم به جای داشتن یک منطق روایی ، بیشتر به دنبال جلب توجه جنبش ها و گروه های مختلف است و به نظر می رسد که سازندگان خود فقط به دنبال استفاده از یک موضوع بدون هیچ گونه حمایت خاص هستند. در واقع استفاده ناشیانه از این موارد و بدون فکر کردن به آن به یکی از مشکلات جدی فیلم تبدیل شده است که در قسمت کمدی فیلم نیز تأثیر بسیار منفی گذاشته است. حتی اگر قرار نبود The Comeback Trail حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد ، حداقل انتظار می رفت که یک کمدی قابل قبول ارائه کند ، که متأسفانه در این قسمت نیز ناامید کننده است. جوک ها و صحنه های کمدی فیلم نه تنها کلیشه ای و غیر خلاقانه است ، بلکه حتی باعث می شود هنگام تماشای فیلم لبخند نزنیم و در واقع شاهد دقایق کسل کننده بسیاری هستیم و به زمان فیلم نگاه می کنیم و منتظر می مانیم تا پایان یابد.

این مطلب ادامه دارد … .