پیک در مورد شخصیتی غیر سیاسی است که از جنگ هسته ای بزرگ بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی جلوگیری کرد.
پیک یک فیلم آمریکایی در سال 2020 است. البته فقط شرکت تولید فیلم آمریکایی است. این فیلم درباره لحظه ای از زندگی یک مرد انگلیسی است که گویا در طول سالهای جنگ سرد از حمله هسته ای روسیه به ایالات متحده جلوگیری کرد. به همین دلیل ، و با توجه به حساسیت و سابقه انگلیسی ها در انتخاب نمایندگان انگلیسی در برخی موارد ، در اینجا بیشتر افراد اصلی انگلیسی هستند. افرادی که هرکدام سابقه درخشانی در سابقه کار خود دارند.
بندیکت کامبربچ در فیلم The Courier
بندیکت کامبربچ یکی از بازیگران اصلی و همچنین تهیه کننده اجرایی است. جسی باکلی که بازی درخشان او را در فصل چهارم سریال Fargo و فیلم I Thinking of Ending Things فکر می کنم ، در نقش بندیکت کامبربچ بازی می کند و در نقش همسرش بازی می کند. راشل بروسنان و ماراب نینیدس دیگر نقش های اصلی را بازی می کنند. شان بابیت فیلم ساز همچنین با استیو مک کوئین در 12Years a Slave and Widows کار کرده است. در این میان ، مشخص نیست که چرا دومنیک کوک ، چهره ای شناخته شده در سینما اما در تئاتر که بسیار شناخته شده است ، کارگردانی این اثر را بر عهده دارد.
در تریلرهای سیاسی ، بسیار نادر است که نویسندگان کاملاً به واقعیت ها متعهد باشند و سعی کنند یک داستان واقعی را بیان کنند. حقیقت همیشه برای سرگرمی کمی خام و کسل کننده است. در این موارد ، طیف گسترده ای از دروغ ها می تواند به نویسندگان کمک کند تا فضای فیلم را جذاب تر کنند. این دستکاری حقیقت می تواند جزئی و در حد افزودن یک شخصیت یا عمومی و در حد اغراق در واقعه مورد نظر باشد. ما ایرانی ها در برخی از اغراق های آرگو به خوبی این جذابیت را لمس کرده ایم.
این فیلم درباره شخصیتی به نام گریویل وین است. وی یک تاجر انگلیسی بود که به درخواست مأموران CIA و IMEC با یک مقام عالی رتبه شوروی تماس گرفت تا به بهانه تجارت اطلاعات مهم را مبادله کند.
صحنه اول در یکی از ساختمانهای دولت شوروی است که از منظره بسیار وسیع مجسمه لنین به اولگ ، رابط روسیه حرکت می کند. وی سپس سعی می کند پیامی کاملاً مخفیانه به سفارت آمریکا بفرستد. شخصیت اصلی با بازی بندیکت کمبریج تا دقیقه نهم مشخص نمی شود. سپس ماجراهای فیلم با پذیرفتن مأموریت از گریویل و شروع اسرار جاسوسی و افشای آنها وارد خزانه های روایت می شوند.
موضوع فیلم قاصد
تضاد فضای بین اتحاد جماهیر شوروی و انگلیس از طریق تفاوت بین ساختار مکان ها و البته تغییر در جزئیات روشنایی در این دو مکان اعمال شد تا بیننده هر لحظه درک کند که این فیلم در کدام کشور است در حال وقوع. دوربین متحرک و سیال فیلم نیز فضای خنک و تاریخی فیلم را برای بیننده دلپذیر می کند. نمونه ای از این نوع رویکرد به کارگردانی را در آثار جو رایت به یاد می آوریم. حداقل نورپردازی و همچنین صحنه های شبح که گاهی اوقات بیانگر آثار اکسپرسیونیستی هستند ، از دیگر اقدامات کارگردان برای انتقال فضای جاسوسی فیلم است.
بازی های فیلم همه عالی هستند. البته بندیکت کامبربچ که سابقه بازی در نقش افراد شوخ طبع و بازیگوش را دارد ، در ابتدای فیلم نقش های دیگر این بازیگر را به ما یادآوری می کند اما با پیشرفت داستان و قرار گرفتن شخصیت گراویل در پیچیده شرایط ، بندیکت کامبربچ به تدریج قدرت بازیگری خود را از دست می دهد. رخ می دهد بازیگر گرجی فیلم که نقش رابط روسی را بازی می کند نیز توانسته نقش جاسوس باحال یک جاسوس ماهر را بازی کند. گرما و احساس صمیمیت وی در صحنه های کوتاهی که با خانواده اش می گذراند از دیگر نکات جالب توجه بازی نینتندو است. جسی باکلی نیز در نیمه اول فیلم در نقش همسر گریویل نقش ساده ای را ایفا می کند.
اما هرچه پرونده پیچیده تر می شود و همسرش به روسیه سفر می کند و سپس شخصیت مورد نظر را دستگیر می کند ، واکنش های او نسبت به وضعیت پیش رو پیچیده تر می شود. عکس العمل هایی که جسی باکلی به خوبی اجرا می کند و بیننده و غم و استرسی که شخصیت شیلا متحمل می شود را در میان می گذارد. هرچه در کارگردان گفته می شود با قرار گرفتن در معرض دو شخصیت اصلی تغییر می کند. تناژ رنگی فیلم که در همه صحنه ها طیف وسیعی از رنگ های گرم را دارد به رنگ های سرد و یخی تبدیل می شود. دوربین فیلم که مایع بود ، روی دست می نشیند و به شدت می لرزد. همچنین لنزهای بسیار بسته در صحنه اسارت گریویل و انتقال وی به زندان موارد دیگری است که برای ایجاد حس تنش در مخاطب استفاده می شود. فضای خفقان آور زندان نیز با کمک یک مکان بسیار کوچک و نور بسیار تاریک انجام می شود.
اما یکی از اصلی ترین مشکلات در روایت فیلم این است. نویسنده و کارگردان احتمالاً تصور کرده اند که بیننده کاملاً با دو قطبی شدید جنگ سرد آشنا است و صرفاً به نوشتن پیش نویس و برخی فیلم های مستند که به عنوان خبر در سراسر فیلم پخش می شود ، اکتفا می کند.
شخصیت پردازی در فیلم قاصد
همچنین ، شخصیت پردازی طرف روسی به خوبی پیش نمی رود. او از توانایی بالایی برای شخصیت اصلی فیلم برخوردار است زیرا نویسنده فکر می کند کارهایی که انجام می دهد بسیار خطرناک تر و حتی سخت تر از شخصیت اصلی است. حتی دیه ای که او در پایان فیلم می پردازد گواه این موضوع است و او جان خود را از دست می دهد. روند روایت فیلم اما ترجیح می دهد در این زمینه عدالت را رعایت نکند و باعث افتخار بیشتر خانواده گرویل شود و او را در مرکز درگیری ها قرار دهد.
این مطلب ادامه دارد … .
نظرات کاربران
دیدگاه ها پس از بررسی منتشر خواهند شد.