“چلنجر: پرواز نهایی” نام مستندی است که توسط نتفلیکس ساخته شده است. این مستند فاجعه انفجار فضاپیمای چلنجر را بررسی می کند. در این مقاله ، این مستند را مرور می کنیم.
فضاپیمای چلنجر یک شاتل فضایی بود. بهتر است ابتدا زمینه شاتل های فضایی را بدانید. شاتل های فضایی سفینه های فضایی هستند که ناسا با استفاده از موشک های ویژه به دور زمین می چرخد و از آنها برای جابجایی افراد و کالاها در مأموریت ها استفاده می کند. یکی از مزایای شاتل ها این است که می توان چندین بار از آنها استفاده کرد. مسافران هر مأموریت شاتل بین 2 تا 8 نفر بودند. اولین شاتل فضایی در سال 1981 پرتاب شد.
در مجموع هفت شاتل ساخته شد که دو تای اول فقط برای آزمایش بود. در واقع 5 شاتل به روشی کامل و قابل استفاده ساخته شده است. متأسفانه از این 5 شاتل ، 2 شاتل “چلنجر” و “کلمبیا” منفجر شد و در مجموع 14 خدمه کشته شدند. به دلیل این اتفاقات ناگوار ، ناسا شاتل های فضایی را در سال 2010 بازنشسته کرد. شاتل فضایی چلنجر قبل از منفجر شدن در 9 مأموریت فضایی شرکت کرد. شاتل فضایی در آخرین سفر ، فقط 73 ثانیه پس از پرتاب ، در آخرین مأموریت خود در جو زمین منفجر شد و باعث کشته شدن 7 نفر در مقابل تعداد زیادی از تماشاگران شد.
نکته جالب در مورد پرواز چلنجر این است که قرار بود اولین فضانورد غیر متخصص (کریسا مک اولیف) که معلم مدرسه بود با این شاتل فضایی به فضا برود. “چلنجر: پرواز نهایی” یک مستند 4 قسمتی است که توسط نتفلیکس ساخته شده است. این مستند به فاجعه پرواز چلنجر می پردازد و در سایت imdb میانگین نمره 9.7 را کسب کرده است. در این مقاله به بررسی این مستند پرداخته ایم.
شروع مستند
این مستند با حادثه اصلی آغاز می شود و مخاطب را به گذشته و تاریخچه پروازهای ناسا می برد. حسن فیلم مستند “چلنجر: آخرین پرواز” این است که از همان ابتدا به اصل مطلب یعنی حادثه اصلی می رود و مخاطب را مشتاق کشف حقیقت و علت این فاجعه می کند. به تدریج اطلاعاتی راجع به شاتل فضایی و قسمتهای مختلف آن در طول مسیر به مخاطب می دهد و همچنین نوعی آموزش مقدماتی در این زمینه ارائه می دهد.
نکته مثبت دیگر این مستند این است که هر یک از سرنشینان فضاپیما به خوبی به شخصیت هایی تبدیل می شوند که برای مخاطب مهم هستند. مخاطبان ابتدا همه این افراد را می بینند که قدم در راهی برگشت ناپذیر می گذارند ، اما احساس زیادی برای آنها نیست ، اما آنها هیچ شناختی از آنها ندارند. این افراد برای مخاطب شکل گرفته اند و وقتی لحظه فاجعه بار دیگر در پایان مستند نشان داده شود ، این بار گلوی مخاطب را می گیرند و احساس همدردی بیشتری با بازماندگان می کنند.
مصاحبه با افراد داخل فضا پیما
از ابتدای این مستند ، مصاحبه هایی با افرادی انجام شده است که یا با سرنشینان فضاپیما روابط خانوادگی داشته اند یا در آن زمان مسئولیت ناسا را بر عهده داشته اند. کارگردان در ابتدا دوربین را در زاویه این افراد قرار داد. این می تواند به این دلیل باشد که مخاطب در ابتدا شناخت زیادی از این افراد ندارد و در ابتدای مستند داستان هنوز وارد مرحله احساسی خود نشده است. اما در انتهای داستان و در قسمت چهارم این مستند ، دوربین تقریبا در مقابل این افراد قرار دارد. دلیل آن این است که در پایان ، مخاطبان با این افراد آشنا شده اند و در پایان ، این افراد در حال تعریف و یادآوری روز آن فاجعه هستند و تصویر از جلو دقیقاً وضعیت چشم و صورت آنها را ثبت کرده است به طوری که احساسات خود را به مخاطب منتقل کنند.
کارگردان این اثر
کارگردان برای اینکه مستند خود خشک و خسته کننده نشود ، علاوه بر بررسی علل فاجعه ، همانطور که گفته شد ، از زندگی مسافران این فضاپیما نیز بازدید کرده است. موضوع اصلی این مستند بررسی علل این فاجعه است. و از همان ابتدا ، این بررسی به آرامی و با مرور سفرهای قبلی چلنجر آغاز می شود و تا آخرین قسمت این روند ادامه دارد.
اما اگر تمام هدف این مستند بررسی علل فاجعه بود ، این مستند به یک اثر تخصصی تبدیل می شد و مخاطبان محدودی داشت. به همین دلیل کارگردانان این مستند تصمیم گرفتند تا بحث های تخصصی را با داستان های زندگی مرتبط با این فاجعه تلفیق کنند تا هم جذابیت فیلم خود را افزایش دهند و هم مخاطبان بیشتری را به خود جلب کنند. از تصاویر مستند و تاریخی به خوبی در این مستند استفاده شده است. استفاده خوب از تصاویر مستند به این معنی است که تصاویر متناسب با موضوع هر بخش انتخاب شده اند. همچنین ، در هیچ کجای این مینی سریال مخاطب احساس نخواهد کرد که مباحث مطرح شده غلو شده است.
ایجاد هیجان برای مخاطب
سازندگان این مستند در لحظاتی از این مستند نیز توانسته اند تعلیق ایجاد کرده و مخاطب را هیجان زده کنند. به عنوان مثال صحنه ای که مدیران در حال تصمیم گیری در مورد پرواز شاتل چلنجر هستند (این صحنه توسط خود کارگردان ها ساخته شده و تصاویر مستند نیستند). و احساس تعلیق را به مخاطب منتقل می کند. پایان این مستند نیز بسیار امیدوارکننده است و با این پایان ، کارگردانان این فیلم خواسته اند فضای غم و اندوهی را که در کل مستند وجود دارد ، کاهش دهند.
سخنرانی امیدوار کننده ریگان (رئیس جمهور وقت ایالات متحده) و پرواز موفقیت آمیز شاتل فضایی دیسکاوری پس از فاجعه چلنجر امید خوبی به فیلم تزریق کرد. کارگردانان ترجیح داده اند عواقب آن از جمله انفجار فضاپیمای کلمبیایی را در حاشیه و فقط به صورت مکتوب در انتهای مستند پوشش دهند تا فضای امیدوارکننده ایجاد شده از بین نرود.
شاید بهتر بود این مستند با پرتاب موفقیت آمیز شاتل فضایی Discovery خاتمه می یافت و وقایع بعدی حتی روی آن نوشته نمی شد تا تمرکز بیننده کاملا روی موضوع همان مستند ، شاتل فضایی چلنجر باقی بماند. به طور کلی ، “چلنجر: پرواز نهایی” یک مستند ارزشمند است که سعی کرده حوادث دلخراشی را که در قلب تاریخ ناسا رخ داده ردیابی کند و در عین حال برای عموم مردم نیز جذاب باشد که باید گفت موفقیت آمیز بوده است. .
نظرات کاربران
دیدگاه ها پس از بررسی منتشر خواهند شد.