نقد فیلم The Devil All the Time

آنتونیو پردیس با The Devil All the Time بر سر مخاطبان خود فریاد می زند ؛ گریه ای که با تمام وضوح و شوکی که دارد ، ارزش شنیدن آن را دارد. “شیطان همه زمان ها” یکی از بهترین فیلم های انحصاری نتفلیکس است.

“همه وقت شیطان” نکات حساس را لمس می کند و حقایق را بدون ترس فاش می کند. صداقت فیلم هرچقدر که برای بسیاری از بینندگان ارزشمند باشد ، بدون شک خون برخی را جوش خواهد داد. این کارگردان که متوجه رسانه ارائه این فیلم شده است ، یک شبکه اینترنت / جریان محور است ، شجاعانه کار خود را انجام می دهد و محصولی را ارائه می کند که نه تبلیغ می شود و نه پتانسیل خاصی برای فروش در سینماها دارد.

اقتباس از The Devil All the Time را نمی توان به بیشتر افراد در یک یا چند جمله توصیه کرد ، و حتی بررسی آن بدون افشای جزئیات داستان دشوار به نظر می رسد. به همین دلیل است که چنین محصولی فقط در بستر تحویل محتوا مانند Netflix برای مخاطبان قابل پخش است. از آنجا که در آنجا ، شخصی که مشترک سرویس شبکه است ، احتمالاً چند دقیقه فرصت این فیلم ستاره را می دهد و بدین ترتیب فرصتی پیدا می کند تا در جو آن غوطه ور شود.

شیطان تمام وقت

“شیطان همه زمانها” فیلمی غم انگیز ، دلگیر ، سیاه و بدون تقلب است که در هنگام تماشای سیستم تعلیق آن بارها لمس می کنید. سازنده همیشه اغراق در کار را حفظ کرده است و متوجه شده است که می خواهد با فیلم خود مسئله تعصب در هر نوع رفتاری را بررسی کند. به همین دلیل است که داستان پردازی فیلم از لحظه به لحظه توسط هر بازیگر به میزان قابل توجهی اغراق می شود. اما این اغراق کاملاً در فضای کلی کار ذوب می شود و هرگز مخاطب فیلم را نمی زند.

Devil All the Time تمام داستان خود را بر اساس برخوردهای مختلف چندین فرد مختلف و در عین حال مشابه شکل می دهد. به همین دلیل موقعیت هایی در فیلم وجود دارد که با کمی توجه فیلمنامه نویسان ، کمی “شیطان همیشگی” را به حفره های داستان اضافه می کنند. اما در حالی که این نقص باعث افت فیلم در چند دقیقه می شود ، اما در اکثر قسمت های تولید تقریبا ضعف قابل توجهی وجود ندارد. از آنجا که فیلم هدف خود را می داند ، از هویت خود خجالت نمی کشد و پیامی حساب شده را به بیننده می رساند.

بازیگران فیلم

در این بین ، از آنجا که ما با تعداد زیادی شخصیت و تقابل روبرو هستیم ، فیلم به بازیگران زیادی نیاز دارد که بتوانند پیچیدگی یک شخصیت را در مدت زمان محدودی نشان دهند. به همین دلیل بازیگران مشغول این فیلم در طول چند دقیقه از فیلم The Devil All the Time (قدرت) هیچ یک از توان خود را از دست نداده اند. در اینجا نیز اکثر بازیگران مشهور انتخاب شده برای نقش هایشان ضروری هستند و بدون جزئیات بازیگری فیلم نمی توانست به جایگاه فعلی خود برسد.

فیلمی ترسناک

آنتونیو پردیس 37 ساله در پنجمین فیلم بلند سینمایی خود نشان می دهد که جرات بازی در همه این بازیگران مشهور را دارد. رابرت پتینسون ، که اکنون بتمن جدید فیلم است ، در فیلم The Devil All The Time حضور دارد ، که به اندازه کافی خیره کننده و ترسناک است. تام هالند احتمالاً با غوطه وری کامل در این نقش بهترین بازی خود را تا به امروز ارائه می دهد. بیل اسکاگورد با چنان لهجه غلیظ و اجراهای اغراق آمیز بدنی بازی می کند که مخاطب نمی تواند هیچ بازیگر دیگری را برای نقشی که وی بازی کرده در نظر بگیرد.

جیسون کلارک ، سباستین استن و هیلی بنت شخصیت های یک خطی خود را چند قدم جلوتر به فیلم می برند و الیزا اسکانلان ، میا واسیکوفسکا و رایلی کیو بارها در عرض چند دقیقه به هسته احساسی فیلم تبدیل می شوند. The Devil All the Time فقط مربوط به بازی عالی همه این افراد نیست. بلکه نیاز این بازی های نقش و این بازیگران را اثبات می کند. کاری که اکثر فیلم های پر ستاره امروز قادر به انجام آن نیستند.

کارگردان فیلم

کارگردان فیلم که با پائولو کامپوس هم نویسندگی داشته است ، شخصیت های داستان را با این بازیگران پر رنگ تر می کند. اگر شخصیت منفور باشد ، بازیگر آن را غیر قابل تحمل می کند و اگر شخصیت دوست داشتنی و احساسی به نظر برسد ، بازیگر غمگین نشدن را برای او غیرممکن می کند. به دلیل ازدحام بازیگران ، آنتونیو کامپوس عمداً برای لحظات زیادی دوربین را بی حرکت نگه می دارد. از نظر او تقریباً همیشه جزئیات بازیگران پرانرژی ترین عنصر صحنه هستند.

به همین دلیل ، نه تنها بازیگران باعث می شوند پیام The Devil All the Time بهتر دیده شود ، بلکه اثر موردنظر بستری را برای نمایش توانایی هایشان فراهم می كند. شیطان در همه زمان ها می داند که چقدر با بازیگرانش ارتباط دارد و همیشه اولویت فیلمساز در نشان دادن میزانسن و دکوپاژ تا حد ممکن بوده است.

قصه پردازی فیلم

شیطان در همه زمان ها توانایی مدیریت خطوط مختلف داستانی را دارد ، آنها را برای یکدیگر سرگرم کننده می کند و پیام های خود را در چشم مخاطب غوطه ور نمی کند. پردیس همیشه قصه پردازی را بر نمادگرایی در اولویت قرار داده است ، به همین دلیل پیام های زیر متن فیلم با درد بیشتری بر من و شما تأثیر می گذارد.

همچنین از آنجا که انسانهای داستان همه به نوعی با هم ارتباط دارند ، نمی توان فیلم را بدون آنها تصور کرد. در نتیجه ، حتی شخصیت های فرعی کاملاً ممکن است کمتر از 6 دقیقه در فیلم نباشند ، می توانند از فیلمنامه حذف شوند. شیطان در همه زمان ها نه تنها به چند نفر بلکه به چند رفتار کوچک و اجتماع نگاه می کند. زیرا می خواهد با مشاهده جزئیات و ایجاد نگرانی هایی که جهانی است و محدود به یک بازه زمانی خاص نیست ، در مورد کل صحبت کند. این کارگردان آنقدر شخصیت های معتبر ساخته است که با فیلمش به این هدف می رسد.

القای احساس

کارگردان در موقعیت های مختلف توانسته احساسی را که می خواهد به مخاطب القا کند. زیرا برای اینکه داستان سیاه فیلم تأثیر خود را بگذارد ، مخاطب باید به این شخصیت ها نزدیکتر باشد. حتی دوربین فیلمساز نیز دائماً در این راستا عمل می کند و دائماً می خواهد مخاطب را دقیقاً در همان مکان شخصیت ها قرار دهد. به دلیل اغراق در داستان و شخصیت ها ، تعداد کمی می توانند با این دو شخصیت این فیلم همذات پنداری کنند. اما تمام روش های مورد استفاده سازندگان این اطمینان را می دهد که عدم همدلی کامل مانع نزدیک شدن شما به این افراد نمی شود. تنها در این صورت است که می دانید موفقیت اصلی فیلم در این کار را می دانید ، زیرا می دانید که نگاه سازنده به همه شخصیت های داستان بی طرف نیست.

او مطمئناً برخی از این افراد را متهم کرده و نشان می دهد که چقدر فروتن هستند. به همین دلیل برای بیننده مهم بود که همیشه احساسات منفی و مثبت شدیدی را در طول فیلم احساس کند تا از کسانی که باید متنفر شوند و از کسانی که باید حمایت کنند.

فیلم قوی شیطان در همه زمان ها

شیطان در همه زمان ها فیلم ضعیفی نیست که از نظر ظاهری فقط بزرگسال باشد و در واقع فقط از نظر ظاهری با مخاطبانش صحبت کند. در اینجا ما تصمیمی و نتیجه ای برای ارسال پیام اخلاقی نمی بینیم. بلکه می بینیم که مردم در قلب جهانی از تصمیمات اشتباه نابود شده اند. اگر کارگردان بخواهد رفتارها و باورهای غلط را زیر سال ببرد ، این کار را با آرامش و قابل درک انجام داده است. او تا زمانی که نتیجه زندگی آنها نشان داده نشود قضاوت نمی کند. اما وقتی به پایان داستان می رسیم ، او در لعنت به افراد اشتباه دریغ نمی کند و برای قربانیان آرزوی خوشبختی می کند.

به همین دلیل به نظر می رسد The Devil All the Time همانقدر ساده و چشمگیر است. گاهی اوقات فیلم هایی که می خواهند در مورد درد ریشه در زندگی امروز بشر با مخاطب صحبت کنند باید آماده مقابله با همه حملات باشند و حداقل با موقعیتی خاص جلو بروند. در عین حال داشتن موضع مشخص می تواند یک فیلم شعاری ایجاد کند. شیطان تمام وقت اما یک قدم متعادل برمی دارد. افراط نمی کند. به اندازه کافی سیاه است ، به اندازه کافی عصبانی به نظر می رسد و برخی افراد را کمی بیش از حد کافی عصبانی خواهد کرد.

محیط آموزشی بیمار

به همین دلیل است که آروین راسل ، حتی سالها پس از مرگ ویلارد راسل ، تحت تأثیر آن محیط آموزشی بیمار قرار می گیرد. در گذشته ، نه خیلی. او ممکن است شخصاً از اعتقادات پدرش دور شده باشد و حتی زیبایی برخی از عقاید خواهرش را نبیند ، اما هنوز هم خشونت احمقانه ویلارد را به ارث می برد. او هنوز چیزی جز خشونت نمی داند و اکنون باید مانند ویلارد وارد جنگ شود. در واقع ، تصمیمات افراد تشنه قدرت روزی ویلارد را به جنگ فرستاد. ویلارد فرد بدی نبود و تا آخر عمر شخص بدی نبود. اما در جنگ تغییر کرد. در جنگ حماقت ، تعصب و دیوانگی را آموخت.

سپس به دنیای زندگان بازگشت ، با عشق ازدواج کرد و صاحب پسری شد. نتیجه؟ تربیت پسری که از برخی تعصبات پدرش متنفر بود و به برخی از آنها وفادار بود. اکنون همان پسر به عنوان خانه جایی جز میدان جنگ نمی داند زیرا پدرش مجبور به جنگ شد. همه اتفاقات بد زمانی شروع شد که آروین تصمیم گرفت به جای اینکه طناب را به دور خودش و خواهرش بکشد ، چوبی برداشته و حمله کند.

رایلی کیو

آنچه در میانه سندی هندرسون با رایلی Q اتفاق افتاد بخشی از همان تراژدی تغییر نکردن است. هنگامی که او در کنار این همسر دیوانه بود ، در برخی از بیماری های خود شریک بود. اما مرد بسیار وحشی تر از زن بود. بنابراین وقتی هیجان و جنون بازی های پس از مرگ جذابیت خود را از دست داد ، سندی کمی آرام شد. اما مرد آرام نشد. او هرگز تغییر نکرد.

سیندی هرگز تصمیم نهایی را نگرفت و همچنین به آروین یا شخص دیگری نگفت كه می خواهد همسر بیمار را نابود كند. بدین ترتیب او هلاک شد و درگذشت. این فیلمساز جدید در سکانس مرگ خود ، به ایده مضحک پیوستن به افراد اشتباه برای زنده ماندن در یک جامعه خطرناک نفرین می کند. زیرا دقیقاً مرتبط بودن با دیوانه ای مثل آن مرد سند را خالی و مرگ او را قطعی کرد.

قسمت تلخ ماجرا

غم انگیزترین پیام فیلم اما مربوط به فداکاری بی گناهان است. لنورا لافرتی هیچ اشتباهی نکرده است. البته همزمان با مرگ مادر و پدر ، تعصبات کورکورانه آنها همچنان به دختر منتقل می شد و البته این تعصبات در تخریب وی موثر بود. اما در نهایت جامعه او را کشت. جامعه ویلارد را به جنگ فرستاد. جنگ ویلارد را تغییر داد. ویلارد در چندین سال پرورش خود پسرش را از یک انسان عادی متفاوت کرد. پسر با یادآوری یکی از آموزه های احمقانه پدرش ، به جای محافظت از خواهرش ، به نادانانی که سر او را بریده بودند حمله کرد.

خواهر تنها مانده بود ، با فرد سودجو روبرو شد ، به دلیل تعصبات در برابر او مقاومت نکرد و فاجعه ای به وجود آمد. در پایان ، این مرد به دختر گفت كه با توجه به آنچه جامعه از او انتظار دارد ، مرگ كودكی كه هنوز به دنیا نیامده است احتمالاً بهترین واقعه ممكن است. جامعه و تعصبات نیز دختر را به کام مرگ سوق داد. همان جامعه و تعصبات که سالها پیش ویلارد را به مرز جنون ابدی رساند.