امیلی در پاریس اگرچه مشکلات زیادی دارد اما با لیلی کالینز نشان می دهد که می توان حتی با کلیشه ها یک اثر سرگرم کننده خلق و ارائه کرد.
اکثر کمدی های عاشقانه ای که طی این سال ها تولید و منتشر شده اند ، اکثراً تکراری و کلیشه ای بوده اند و نه تنها ایده های جدید کمتر رایج هستند ، بلکه صرفاً چند درجه از آثار تحسین شده و قدیمی فقط با رنگ و ظاهر جدید هستند.
مدتی است که امیلی در پاریس از شبکه نتفلیکس پخش نشده است. یک سریال کمدی عاشقانه با بازی لیلی کالینز در نقش امیلی و دارن استار. امیلی در پاریس داستان یک زن بیست ساله آمریکایی را دنبال می کند که با یک کار غیرمنتظره از شیکاگو به پاریس نقل مکان می کند ، که در واقع شغل رویایی او است و اکنون در یک شرکت بازاریابی لوکس فرانسه کار می کند و امیلی این یک وظیفه برای ایجاد اجتماعی است استراتژی رسانه از ابتدا. زندگی جدید امیلی در پاریس با ماجراهای شگفت انگیز و چالش هایی همراه است که شامل تشکیل دوستی های جدید ، محیط های کاری و روابط جدید خواهد بود.
کلیشه ها
اگر بخواهیم سریال امیلی در پاریس را در یک جمله خلاصه کنیم ، می توان گفت که این مجموعه کلیشه های ممکن را جمع آوری کرده و به بیننده ارائه می دهد ، اما ظاهراً از این کلیشه ها بسیار آگاهانه در سریال استفاده شده است. این یعنی چی؟ این دقیقاً همان چیزی است که احتمالاً در ابتدای سریال متوجه خواهید شد که سریال اصلاً سعی نمی کند کار جدیدی انجام دهد و برعکس ، سریال سعی می کند با همان کلیشه ها جلوه ای سرگرم کننده و سرگرم کننده ارائه دهد و نیست.
فقط یک اثر دردناک است. این سریال پر از لباس های رنگارنگ و جذاب و همچنین موسیقی شنیدنی است و فضای شاد و رنگارنگ و عاشقانه سریال می تواند نظر هر بیننده ای را به خود جلب کند و به نظر می رسد که دارن استار خودش می داند که این سریال برای جلب توجه چه چیزهایی نیاز دارد و باید در سریال استفاده شود.
بودن. البته این سریال شامل اپیزودهایی نیز می شود که بیش از کمک واقعی به سریال مورد ضرب و شتم قرار گرفته است و حتی گاهی اوقات شاهد افراط در آنها هستیم اما درصد این موارد مانند زندگی شخصی مندی چن (بهترین دوست غیر فرانسوی امیلی است) در شهر). پاریس) که یکی از نکات منفی و نه چندان جذاب سریال است ، آنقدرها نیست که بیننده سرانجام از سریال کنار گذاشته شود و آن را رها کند.
فرهنگ پاریس
سریال امیلی در پاریس قرار نیست چهره واقعی پاریس را نشان دهد اما سعی شده است بخشی از فرهنگ این شهر که بیشتر مثبت است و حتی برخی از عادت های خوب و بد فرانسوی ها به ویژه مردم پاریس. اگرچه ممکن است شنیده باشید که برخی از فرانسوی ها از برخی موارد مانند بزرگنمایی در برخی نمایش ها ناراحت هستند ، اما هدف این مجموعه بزرگنمایی این فرهنگ و عادات درست و غلط است مانند سیگار کشیدن بیشتر پاریسی ها سعی در ایجاد طنز و کمدی دارند. البته با ادامه سریال بعضی از این موارد خیلی کمتر می شود.
اما اینکه چرا چهره ای بی عیب و نقص از پاریس نشان داده نشود یک نکته منفی است ، دلیل کامل آن روشن است که این سریال قرار نیست یک نقد جدی یا درام باشد و هدف آن فقط سرگرم کردن بیننده است و اگر می خواهید خیلی روی آن تمرکز کنید مشکلات پاریس ، این است؟ آیا می توانید همان محصول سرگرم کننده را ارائه دهید؟ جواب قطعاً منفی است و این سریال قرار نیست خیلی جدی خودش را بگیرد و ما نباید آن را خیلی جدی بگیریم و این دقیقاً همان اتفاقی است که در اکثر کمدی هایی که در آمریکا می گذرد می افتد. ما می توانیم ببینیم و این چیز جدیدی نیست
ایجاد سرگرمی
گفتیم که این سریال از کلیشه ها برای ایجاد یک سرگرمی استفاده می کند و این موارد در نهایت زیبایی های پاریس و فرهنگ خوب و بد مردم آن را نشان می دهد و این دقیقاً همان چیزی است که نقش امیلی در این سریال را بیش از پیش مهم می کند. در حقیقت ، این امیلی است که باید همه این موارد را مانند عروسک در سریال نشان دهد و اگر شخصیت او در سریال شکست بخورد یا بازیگر خوبی برای آن انتخاب نشود ، سریال به راحتی در ورطه سقوط می کند و همه اهداف تنظیم.
شکست خواهد خورد. خبر خوب این است که لیلی کالینز ستاره بلامنازع سریال است و با بازی درخشان خود در کل سریال ، او هم سریال را نجات می دهد و هم شخصیت امیلی را نجات می دهد. لیلی کالینز وظیفه دشواری دارد و آن نشان دادن ویژگی های مختلف امیلی است و از طرف دیگر ، او باید به خوبی نقش یک آمریکایی را بازی کند که اکنون زادگاه خود را ترک کرده و نه تنها به یک شهر خارجی بلکه به یک کشور خارجی
این اختلافات بازی امیلی را بسیار دشوارتر از بقیه شخصیت های سریال می کند و کالینز توانسته تعادل خوبی بین تازه وارد بودن امیلی و کسی که چیزی از پاریس نمی داند و حتی فرانسوی صحبت نمی کند برقرار کند. ، به جای شخصیتی که پرشور باشد. برای کار در پاریس و استفاده از این فرصت فوق العاده هیجان زیادی ایجاد می کند.
وِیژگی شخصیت امیلی
در حقیقت ، کالینز بسیار خوب تلاش کرده است تا بداند که امیلی به چه چیزهایی نیاز دارد و نباید شخصیتی یک بعدی را که مثلاً برای کار یا سرگرمی به پاریس آمده است ، ارائه دهد و این شخصیت باید در طول سریال دارای ابعاد مختلف ویژگی های شخصیتی باشد. . و نشان دهد که او نه تنها قصد کمک به یک شرکت تبلیغاتی را دارد ، بلکه آنها خود نیز به او کمک می کنند تا کمی تجربه کسب کند و حتی رشد کند و دیدگاه بهتری نسبت به زندگی پیدا کند. در حالی که امیلی می تواند تأثیر مثبت و منفی روی اطرافیان خود بگذارد و در واقع اطرافیان او این موضوع را به خوبی درک می کنند ، او به همان اندازه بی تجربه است و این نه تنها موقعیت های کمدی خوبی ایجاد نکرده بلکه امیلی را به یک شخصیت واقع گرایانه تر تبدیل کرده است.
در واقع ، نکته مثبت سریال این است که فقط امیلی قرار نیست به پاریس بیاید و می بینیم که آنها یک گروه عقب مانده هستند که نمی دانند چه کاری انجام می دهند و این امیلی است که قصد نجات شرکت را دارد. از طرف دیگر ، اگر شرکتی برای بهتر شدن و گسترش کار خود به امیلی احتیاج دارد و امیلی به ظاهر و ایده های جدیدی نیاز دارد ، از طرف دیگر ، امیلی هم باید در زمینه کار و هم در زندگی شخصی خود تجربه داشته باشد و شاید در زندگی شخصی بسیاری از سازندگان. این سریال ها نتوانسته اند تعادل کلی برقرار کنند اما در کار و رابطه امیلی با رئیس خود این موضوع به خوبی رعایت شده و ممکن است کلیشه هایی در این زمینه وجود داشته باشد.
هیجان امیلی
امیلی ممکن است در ابتدا از دیدن شهر پاریس هیجان زده شود و چیزهای مختلفی را امتحان کند ، اما به تدریج از یک شخصیت توریستی به شخصی تبدیل می شود که واقعاً پاریس را خانه خود می داند و این باعث بهبود روابط او می شود. زیرا اگر او ابتدا از اخلاق و رفتار مردم شهر چیز زیادی نمی داند ، اما کم کم می فهمد که چگونه احترام همسایگان و همکارانش را جلب کند و نگاه آمریکایی به شخصیت او به تدریج در طول اولین سال حضور در پاریس
به طور کلی ، شاید امیلی می توانست به یک شخصیت واقع بینانه تر تبدیل شود و اگرچه لباس های رنگارنگ و متفاوت امیلی بیش از اینکه نزدیک به واقعیت باشد ، با همان مضمون فانتزی و شاد این سریال مطابقت دارد ، اما به هر حال ، تعریف سریال از امیلی یک شخصیت غنی و مرفه است. خیر ، و شاید سازندگان آن می توانستند بیشتر از اینكه امیلی را به عنوان یك سریال دور از ذهن جلوه دهند كه بزرگترین دغدغه اش اثبات خود به رئیس خود و غیرممكن ساختن عشق است ، در مورد نكات دیگر امیلی دقت بیشتری داشته باشند.
شخصیت تنهای کالینز
بیشتر اتفاقاتی که در این سریال می افتد ممکن است روی امیلی متمرکز باشد و مشخصاً چیز عجیبی نیست ، اما این بدان معنا نیست که شخصیت های فرانسوی این مجموعه فقط یک عنصر اضافی هستند و کسانی که می خواهند به پیشبرد داستان کمک کنند. البته پتانسیل بیشتری برای برخورد با این شخصیت ها وجود دارد ، اما خود سازندگان سریال به تدریج دریافتند که رابطه امیلی با شخصیت های فرانسوی این مجموعه بسیار بهتر و جذابتر از رابطه او با مندی است که در واقع نمی توانست تبدیل به یک شخصیت در این مجموعه است. این امر قرار است به امیلی کمک کند و بسیاری از ما این احساس را داریم که حتی حذف این شخصیت نیز تأثیر زیادی در وقایع سریال نخواهد داشت.
در مقابل ، امیلی ، هم با گابریل و کمیل و هم با افرادی که در محل کار هستند ، مانند سیلوی ، به نقطه قوت سریال تبدیل شده است و با تمرکز بیشتر روی این شخصیت ها ، سریال به یک اثر بسیار بهتر از آنچه در ابتدای کار بود تبدیل می شود. . در مجموع ، امیلی در پاریس می توانست با دور شدن از کلیشه های کمدی رمانتیک آمریکایی و روایتی مستقل و جذاب تر ، به اثری ماندگارتر تبدیل شود ، اما در نهایت ، با وجود مشکلات ریز و درشتی که دارد و اشتباهاتی که در کل سریال ، می توانست یک کار باشد. سرگرم کننده می شود که می تواند بیننده را برای مدت کوتاهی سرگرم کند.
فضای شاد سریال
با این حال ، شاید خبر بد این باشد که پس از مدت کوتاهی امیلی در پاریس می تواند یک اثر به یاد ماندنی باشد و در واقع این یک سریال نیست که ما را مجبور به تماشای دوباره آن کند. مگر اینکه فضای شاد و رنگارنگ سریال را از دست بدهیم و بخواهیم مدتی از واقعیت دور شویم و مدتی را دوباره در دنیای رنگارنگ ، شاد و عاشقانه سریال امیلی در پاریس سپری کنیم.
نظرات کاربران
دیدگاه ها پس از بررسی منتشر خواهند شد.