کلی رایکارد ، در ششمین فیلم بلند سینمایی خود ، گاو اول ، به همان شکل مالکیت کوچک معمول ، این بار به ریشه های شکل گیری سرمایه داری در یک جامعه کوچک می رود.
وقتی در مورد کلی ریکارد صحبت می کنیم در مورد چه چیزی صحبت می کنیم؟ با چه علائمی از او یاد می کنیم؟ بهتر است ابتدا برخی از اقدامات مهمی که در طول ساخت این 6 فیلم انجام شده است ، مرور شود. فیلم های عمومی ریکارد محدود به جوامع کوچک ، به ویژه جوامع روستایی است. شخصیت ها را با ریتم کند دنبال کنید. ریتمی که گاهی منطق پیدا می کند و به ایجاد جو کمک می کند ، مانند بعضی از زنان خاص ، و گاهی اوقات یافتن منطق را برای او دشوار می کند و منجر به کسالت می شود ، مانند بسیاری از لحظات از Meek’s Cutoff یا حتی وندی و لوسی ، که به فیلم احساس مکان در ایده اصلی آن
تبعیض شخصیتی
او در فیلم هایش تا آنجا که چشم می بیند کار می کند و به آثار وسترن تمایل دارد. اما چه نوع غربی؟ هیچ خبری از اوایل وسترن با موضوع انتقام وجود ندارد. ما هیچ درگیری یا کشته شدن هندی ها را نمی بینیم. از زنانی که همیشه بی گناه و زیر سایه مردان هستند خبری نیست. وسترن ریكارد در گروه وسترن های گذشته نگر قرار می گیرد. وسترن ها برای بازتعریف رویکرد سنتی ژانر و تصحیح این دیدگاه گاه تند و تبعیض آمیز خلق شدند. همچنین زنانی را به تصویر بکشید که دیگر تحت الشعاع مردان نیستند و خود به شخصیت های فعالی تبدیل می شوند.
کافی است به یاد Western Meek’s Cutoff از Rijkaard بیفتید ، که چگونه شخصیت میشل ویلیامز در برابر مردان قیام می کند و به یک هندی اسیر به عنوان یک انسان نگاه می کند. هم نگاه سنتی به زنان و هم نگرش کافرانه خواندن هندی ها را تغییر داده است. از طرف دیگر ، با پرهیز از روند تعقیب و گریزها و تعمق درونی افراد در فیلم خود ، فرم مختصری را در نوع خود می سازد.
رایکارد در فیلم‌هایش گرایش به رگه‌هایی از وسترن بازنگرانه دارد. وسترن‌هایی که ساخته شدند تا تعریف دوباره‌ای را از رویکرد سنتی این ژانر به نمایش بگذارند و آن نگاهِ بعضا خشن و تبعیض گونه را اصلاح کنند
این شکل از مینی مال نیز ظاهری عمیق در قلب خود دارد. در فیلم قبلی Rijkaard ، “زنان معین” که فکر می کنم بهترین فیلم او باشد و در آن او تعادل لازم را در ریتم و شکل داستان سرایی خود پیدا می کند ، می بینیم که در پیش زمینه فیلم ، یک قطار از راه دور در یک کویر چشم انداز مسیری را طی می کند که قاب از آن عبور می کند. وقتی فیلم را تماشا می کنیم به نظر می رسد مشکل اصلی فیلم عدم رعایت حریم خصوصی دیگران است. روایت سه شخصیت اصلی زن در فیلم همین حرف را می زند.
شخصیت لورا نقش لورا درن را بازی می کند ، که به عنوان یک وکیل ابزاری برای تسکین مردان مختلف و حتی ابزاری کمکی برای نیروی پلیس می شود. شخصیتی که جینا با بازی میشل ویلیامز و همسرش بازی می کند می خواهد سنگ های جلوی خانه پیرمردی را که سالها در آنجا زندگی کرده برداشته و با آن خانه بسازد. در قسمت سوم ، می بینیم که بث ، با بازی کریستین استوارت ، به معلمان در مورد حقوق دانش آموزان می آموزد ، اما همه آنها در فکر دانستن حقوق خود هستند.
استعاره داستان
حال ، اگر کمی عمیقتر بنگریم و برنامه اولیه قطار را استعاره ای برای سفر در زمان بدانیم ، می توانیم بفهمیم که رایکارد به دنبال بررسی اساسی حمله آمریکای سفیدپوست به حقوق هند از بدو تأسیس آن است. گویی این تعرض به حریم خصوصی ریشه ای تاریخی برای این سفیدپوستان دارد و به روشی عادی هنوز هم می توان ردپای آن را در دوران معاصر مشاهده کرد. بنابراین آشنایی بث با یک زن هندی در انتهای فیلم و رابطه صمیمی که بین آنها ایجاد می شود هنوز با همان وسترن های گذشته نگر رایکارد همان فضای را دارد. سپس این مکث های طولانی و ریتم های آهسته ، همگی در ایجاد انعکاس در این سیر تاریخی و همچنین دستیابی به حس عشق بین دو نژاد در پایان فیلم نقش دارند.
حالا رایکارد با همان نگرش به فیلم “اولین گاو” آمده است و این بار با دوستی دو مرد از دو نژاد متفاوت ، ذهنیت همیشگی خود را دنبال می کند و این بار جرقه های شکل گیری جهان سرمایه داری را در یک روستای کوچک. می کشد. در ادامه با تحلیل بیشتر فیلم همراه باشید.
در فیلم پلانی را می‌بینیم که دوربین به موازت صفی که آدم‌ها برای خرید شیرینی تشکیل داده‌اند حرکت می‌کند، درحالی‌که سر آنها از قاب حذف شده و فقط پول‌های در دستشان مورد تاکید قرار گرفته است. آری این دقیقا همان نقطه‌ایست که ارزش هر انسان دیگر به انسانیتش نیست بلکه به پولیست که در دست دارد
با نسبت ابعاد 4 به 3 ، فیلم ها را بیشتر به زمان های قدیم می یابیم. برخلاف تصور بسیاری از مردم که این نسبت ابعاد نوعی فشار کادر بر شخصیت ها است ، من آن را در اینجا در نزدیکی و صمیمیت نزدیکتر بین دو شخصیت اصلی فیلم کوکی و کینگ لاو می بینم. نوعی دوستی بین دو نژاد که همیشه یکی از نگرانی های رایکارد بوده است.
در همان دقایق ابتدایی ، فیلمساز فریمی را به ما معرفی می کند که در آن دو اسکلت انسان کنار هم دفن شده اند. شاید بعداً ، وقتی با دو شخصیت اصلی فیلم آشنا شدیم ، این قاب را فراموش نکنیم و به نوعی آن را پایان این دو شخصیت بنامیم. اما ما باید این آمادگی را همان آمادگی ها بدانیم كه به دلیل اهمیت مسیری كه شخصیت ها طی كرده اند و تأكید بر آن ، پایان را از همان ابتدا به ما نشان می دهند. ما باید بیشتر نگران راهی باشیم که این دو دوست طی کردند و امروز با یک حس دوگانه شاهد آن هستیم. دوستی پایدار آنها لذت بخش و یک سند تاریخی است ، اما مرگ آنها دردناک است.
کاراکتر کوکی
اگر به تقسیم بندی فیلمنامه نگاه کنیم ، اولین اتفاقی که در فیلم می افتد ، آشنایی کوکی و کینگ لو است. جایی که این کوکی نه تنها مکان مخفی پادشاه لو را فاش می کند بلکه به او آب و غذا نیز می دهد. اینجاست که حساب کاراکتر کوکی برای ما از بقیه جدا می شود. پس از آن ، فاصله ای بین این دو وجود دارد تا اینکه در کلبه ای دوباره به هم می پیوندند و به دنبال راهی برای تأمین معاش خود می گردند.
واقعه اصلی که به نوعی فیلم را شروع می کند در دقیقه 50 اتفاق می افتد و این 50 دقیقه قبلی می توانست به طور کامل خلاصه شود. باید با این دو شخصیت آشنا می شدیم تا به جایی برسیم که آنها قصد دارند با دوشیدن تنها گاو منطقه شیرینی بپزند. این اولین نکته ای است که می تواند تعادل زندگی آنها را به هم بزند و آنها را در موقعیت دیگری قرار دهد ، اما کمی دیر اتفاق می افتد. با ادامه روند دوشش و پخت مخفی ، شما را به طرحی ارجاع می دهم که ذهنیت رایکارد را کاملاً جذب می کند.
تهیه شیرینی
شیرینی ها خوشمزه هستند و تقاضای زیادی دارند. مردم حاضر هستند برای تهیه شیرینی هزینه بیشتری بپردازند. کم کم رئیس عامل قرار است به این ماجرا باز شود. با این توصیفات ، ما طرحی را مشاهده می کنیم که دوربین به موازات خطی که مردم برای خرید شیرینی تشکیل داده اند حرکت می کند ، در حالی که سر آنها از قاب جدا می شود و فقط پول در دست آنها تأکید می شود. بله ، این دقیقاً همان نقطه ای است که ارزش هر انسان دیگر در انسانیت او نیست بلکه در پولی است که در دست دارد. این فضای رقابتی تعیین می کند که هر کسی که پول بیشتری داشته باشد مستحق خوردن غذای بهتر است و قیمت یک ماده گرانبها را تعیین می کند.
اتفاق اصلی که به‌نوعی فیلم با آن شروع می‌شود در دقیقه ۵۰ رخ می‌دهد و این ۵۰ دقیقه پیشین کاملا می‌توانست خلاصه شود
از طرف دیگر ، درگیری های ذهنی پادشاه لو و کوکی در حال افزایش است. ترس از آمدن سایر گاوها به منطقه و همچنین افشای برنامه آنها باعث حرص و آز آنها می شود. پول از یک سو با فضای رقابتی و شکاف طبقاتی که ایجاد می کند ، خریداران و حرص و طمع را از بین می برد. در اینجا دوباره موضوع تهاجم به حریم خصوصی وجود دارد. گاو ، که سرمایه اصلی است ، متعلق به ثروتمندترین فرد آنجا ، رئیس عامل است و ایده متعلق به کوکی بدون سرمایه است. او باید سرمایه خود را از دیگری سرقت کند تا بتواند نیازهای خود را برآورده کند. اما وقتی این راز توسط اطرافیان عامل اصلی فاش می شود ، ریتم فیلم بدون منطق هنوز کند می شود. مدت زیادی طول می کشد تا شاه لو و کوکی دوباره با هم دیدار می کنند.
در همین حال ، هندی ها را می بینیم که به پادشاه لو با قایق کمک می کنند تا فرار کند. اما سفیدپوستان به دنبال کشتن آنها هستند. مجازات سرقت شیر از گاو اول که طعم تازه ای به مردم داد ، مرگ نبود. اما این مرگ به آوارگی پادشاه لو و کوکی برای همیشه پایان داد و پیوند نزدیک بین دو دوست ، یا بهتر بگوییم دو نژاد ، سالها بعد خود را از زمین نشان می دهد و به یک سند تاریخی تبدیل می شود. این سند هم شامل خشونت گذشته است و هم اتحاد نژادها را برای نسل های آینده پیشنهاد می کند. رایکارد با این فیلم گامی دیگر در تکمیل ذهنیت خود برداشته است.
نظرات کاربران
دیدگاه ها پس از بررسی منتشر خواهند شد.