خانه او در یک روایت جدید در قالب یک فیلم ترسناک از خانه های اشباح ، وضعیت پناهندگان را به تصویر می کشد. فیلمی که ارزش های انکارناپذیری دارد اما بیش از شایستگی هایش مورد توجه قرار گرفته است
خانه او به نویسندگی و کارگردانی رمی ویکس و براساس داستانی از فلیسیتی ایوانز و توبی ونابلز در جشنواره فیلم ساندنس سال گذشته پیش از شیوع ویروس کرونا به نمایش در آمد و مورد استقبال منتقدان و تماشاگران قرار گرفت. به دنبال بررسی های مثبت از جشنواره های فیلم ، سرویس پخش نتفلیکس حق پخش خانه او را خریداری و از 30 اکتبر سال 2020 پخش کرد. امتیازهای متوسط خانه او ، و همچنین موضوع آن در مورد پناهندگی ، نوید می دهند که با یک وحشت تکان دهنده روبرو خواهند شد فیلمی که ترس از حضور در یک جامعه جدید را از منظری تازه و عمیق بررسی می کند. انتظاری که بعد از تماشای فیلم تا حدودی کمرنگ می شود.
فیلم ترسناک
الگوی فیلم های ترسناک خانه های ارواح همراه با سبک فیلم هنری واقع گرایانه و زیرنویس های وی و تصاویر دوستانه جشنواره ای خانه او برخی از دلایل محبوبیت گسترده آن را روشن می کند. منتقدان و مخاطبانی که شاید مجذوب پایان دراماتیک فیلم شده اند مجذوب ایده های محتوایی آن شده اند. خانه او با تلفیق الگوهای ژانر توانسته است از زاویه جدیدی به موضوع پناهندگی نگاه کند ، اما با نقص و کاستی های خود از سطح فراتر نمی رود و تنها بارقه های امیدواری برای آینده تازه کار و خوش بین خود را نشان می دهد کارگردان
مسئله مهاجرت و پناهندگی به عنوان یکی از بزرگترین بحران های قرن ، در سال های اخیر موضوع بسیاری از فیلم های جشنواره و همچنین جریان اصلی سینما بوده است.
مسئله مهاجرت
مسئله مهاجرت و پناهندگی به عنوان یکی از بزرگترین بحران های قرن ، در سال های اخیر موضوع بسیاری از فیلم های جشنواره و همچنین جریان اصلی سینما بوده است. نگاهی به لیست فیلم های منتخب جشنواره های کن ، برلین و ونیز این موضوع را تأیید می کند. به عنوان مثال در «دئپان» ، «دیپان» ، برنده نخل طلای فیلم ساز مشهور فرانسوی ، ژاك ادیر ، یك پناهنده سریلانكایی به امید زندگی جدیدی به فرانسه می آید.
ادیار با سبک خاص خود ، “خشونت” را موضوع اصلی فیلم خود قرار داده است. پناهجوی فیلم ادیار از جنگ در کشورش فرار می کند و درگیر جنگ دیگری در فرانسه می شود. شخصیتی که به دنبال زندگی جدید و آرام است اما شرایط پیرامون او منجر به خشونت می شود. در خانه او خانواده هایی از سودان جنوبی برای فرار از جنگ های قبیله ای کشورشان به شهری در انگلیس می آیند. آنها همچنین از وحشت وطن خود فرار کرده و در خانه جدید خود در انگلیس با ترسهای تازه روبرو می شوند. ترس هایی که مانند فیلم آدری ریشه در آسیب های گذشته دارد.
فیلم ترسناک شبح
رمی ویکس در خانه خود در قالب یک فیلم ترسناک شبح به موضوع پناهندگی می پردازد. خانه ای که زوج پناهنده فیلم با آسیب های نسلی و وحشت گذشته خود روبرو هستند. در آغوش گرفته اندکی بعد ، بول به همراه همسرش ریال (وونمی موساکو) و دخترش سوار بر یک وانت سوار می شوند. این سکانس با لحظه ای به پایان می رسد که تعداد زیادی از پناهندگان در یک قایق موتوری محبوس می شوند و برخی از آنها از جمله نیاگاک از هم جدا می شوند و برای نجات خود در دریا مبارزه می کنند. بنابراین فیلم با یک سکانس آشنا آغاز می شود. لحظه ای که عکس او را در مکان های مختلف دیده ایم یا آن را از طریق اخبار آشنا تصور کرده ایم. تصویری از پناهجویانی که در میان آبهای طوفانی مدیترانه برای زندگی بهتر در اروپا می روند.
بخشی از فیلم
در زیر بخشهایی از داستان فیلم است
سکانسی که البته در اینجا ، در سکانس امپرسیونیست لحظه های خود ، تجربه تکان دهنده پناهندگان را به وضوح به تصویر می کشد. در این صحنه ، برای لحظه ای در زیر آب ، ویکس تصویری شبحگونه از این افراد گرفتار در دریا نشان می دهد. اینگونه است که ارواح از همان ابتدا وارد دنیای فیلم می شوند. ارواح سرگردانی که راهی به خانه ندارند و آنها را در ذهن و خاطرات بازماندگان ، در خواب و بیداری خود دنبال می کنند.
در لحظه بعدی ، بول از کابوس خود بلند می شود. این کابوسی است که در فیلم بزرگتر و بزرگتر می شود تا جایی که ارواح آن در شکاف دیوارهای خانه ریال و بول زندگی می کنند. بول و ریال یک سال پیش نیاگاک را در دریا گم کردند و اکنون منتظر اجازه اقامت در شورای پناهندگان هستند. سرانجام به آنها به طور آزمایشی اجازه اقامت داده می شود. دولت در جایی از حومه لندن برای آنها مسکن فراهم می کند و محدودیت های شدیدی را برای آنها وضع می کند که در صورت نقض آن از خانه اخراج می شوند.
حوادث ماورا الطبیعه
یکی از سوالات متداول در مواجهه با داستان های ارواح این است که اصرار شخصیت ها برای ماندن در چنین مکانی از کجا ناشی می شود؟ چرا پس از وقوع حوادث ماورا الطبیعه که بدن هر انسانی را لرزاند ، در آن مکان بمانید؟ فیلم های خانه تشییع جنازه معمولاً پاسخی برای این سوال غافلگیرکننده مخاطبان ندارند ، اما در خانه او یک دلیل قانع کننده برای این وجود دارد. یکی از شرایط اقامت ریالی و بولسی این است که آنها از محل زندگی خود حرکت نکنند.
خانه های مخروبه ، با دیوارهای پوسیده که نشان دهنده وضعیت پلیدی است که در آن دو به دام افتاده اند: در میان ترس و نگرانی گذشته گذشته و ترس از آینده نامشخص پیش رو. اما ریال و بول می خواهند در این مکان کثیف خانه های جدیدی برای خود بسازند. خانه ای که فضاهای آن روی دیوارهایش پر از تجسم ترسناک ترسناک ترین خاطراتشان است. ریال و گاو نر ، با احساس گناه ، هنوز از آسیب گذشته خود در امان نیستند و جادوگری افسانه ای با ارتشی از اشباح از آفریقا آنها را دنبال کرده است.
در خانه او خانواده هایی از سودان جنوبی برای فرار از جنگ های قبیله ای کشورشان به شهری در انگلیس می آیند. آنها همچنین از وحشت وطن خود فرار کرده و در خانه جدید خود در انگلیس با ترسهای تازه روبرو می شوند.
برخورد متفاوت
برخورد متفاوت ریال و بول با جادوگر ریشه در برخوردهای متفاوت آنها با وضعیت جدیدشان دارد. بول هر شب یک بار به رختخواب می رود ، یک مسابقه فوتبال را تماشا می کند و با شادی و آواز مردم انگلیسی در آنجا همراه است. وی همچنین به ریال پیشنهاد می کند تا دوستی برای خود پیدا کند. بول می خواهد گذشته خود را کاملا فراموش کند و به عضوی از انجمن جدید خود درآید. به همین دلیل است که او ابتدا وجود جادوگر را انکار می کند و سپس برای تخریب وی درگیری های خشونت آمیزی انجام می دهد. بول در تلاش است تا هرچه زودتر از شر نفرین های گذشته خود خلاص شود ، اما ریال روش دیگری دارد.
او می تواند ضمن حفظ فرهنگ قدیمی خود ، خود را در فرهنگ محیط جدید خود بیابد. ریال زخم هایی از گذشته دردناک خود را بر بدن خود حمل می کند. زخمهایی که وی به عنوان نمادهای دو قبیله در جنگ محل زندگی آنها به طور داوطلبانه روی بدن خود حک کرد.
رویکرد ریال
تمایل از درون ریال او را به گفتگو و رویکرد سازش سوق می دهد. با این حال ، او همچنین مجبور است برای نجات خانواده اش بجنگد و نیروی شیطانی ویرانگر باقی مانده از گذشته آنها را نابود کند. جنگی که البته به معنای نابودی همه چیز نیست. تلاش گاو برای از بین بردن آلودگی خانه و همچنین پوشاندن درز و سوراخ های آن ، تلاشی است برای پوشاندن وجدان و گناهی که در تمام وجود او وجود دارد. احساس گناهی که شخصیت ریال سعی دارد با آن روبرو شود. او نمی خواهد مانند بول فراموش کند و حتی در مورد بازگشت صحبت می کند: “ما برمی گردیم. من از اینجا می روم.” با تو یا بدون تو. “گفتگوی بعدی به طرز چشمگیری با رویکرد متفاوت آنها نشان داده می شود:
بول: “چقدر سریع همه چیز را فراموش کردی.” ما همه چیز را پشت سر گذاشتیم تا به اینجا برسیم.
در پاسخ ، ریال این گفتگو را با اندوه عمیق بیان می کند: “چقدر زود دختر ما را فراموش کردی؟”
داستان خانه اشغالی
داستان خانه اشغالی خانه او و آشفتگی داخلی خانه گاو و ریال تمثیلی آتشین از تغییر شرایط آنهاست. تمثیلی که جابه جایی فضایی ، روانی و فرهنگی آشفته را برجسته می کند. داستان افرادی که مجبور می شوند خانه های خود را ترک کنند و در سرزمین جدید مستقر شوند. تفاوت دیگر خانه او با فیلم های ارواح این است که کابوس در اینجا با اشباح به پایان می رسد. Weeks نشان می دهد که ارواح گذشته تا زمانی که در این خانه جدید زندگی نکنند طلسم خود را از دست نمی دهند.
پایان چشمگیر خانه او با اقامت ارواح سرگردان پایان می یابد. ریال و بول سرانجام یاد می گیرند با از بین بردن نیروی شر – جادوگر – با گذشته خود صلح کنند. آنها در حال بازسازی خانه خود هستند و بخشی از خانه خود را به ارواح بی خانمان اختصاص می دهند. در نتیجه ، روح پناهجویانی که جان خود را برای یافتن یک زندگی و خانه جدید از دست داده اند ، با استقرار در خانه جدید خود روح بی قرار آنها آرام می شود ، تا کابوس پایان یابد.
جو احساسی فیلم
به این ترتیب ، خانه او نوع جدیدی از فیلم ترسناک انگلیسی را با پس زمینه موضوعی و جو احساسی معرفی می کند. فیلمی که به آسیب و رنج وارده بر آوارگان با نگاه انسان دوستانه می پردازد. طرح و روایت ژانر فیلم ترسناک ، با تجسم ترس و اضطراب پناهندگان ، جنبه انسانی آنها را برجسته می کند که باعث همدلی مخاطبان می شود. آنچه تاکنون در متن ذکر کردیم در همین راستاست و به نوعی توضیح دلایل احتمالی موفقیت فیلم است. اما فیلم از چه مسائلی رنج می برد که تجربه کاملی از آن نمی شود و حتی در بعضی جاها نگاه انسان دوستانه فیلم را مسئله ساز و مشکوک می کند؟ پاسخ این س probablyال احتمالاً در استراتژی Weeks و نگاه او به مسئله مهاجران و ادغام آن با زمینه های اجتماعی نهفته است.
داستان خانه اشغالی خانه او و آشفتگی داخلی خانه گاو و ریال تمثیلی آتشین از تغییر شرایط آنهاست. تمثیلی که جابه جایی فضایی ، روانی و فرهنگی آشفته را برجسته می کند
رمی ویکس
رمی ویکس در اولین فیلم خود سعی دارد با پیوند دادن به الگوهای ژانر ، یک مسئله سیاسی اجتماعی معاصر را روایت کند. تلفیقی از فضای شهری خاکستری مدل سینمایی کن لوچ و دنیای وحشت زده فیلم های ترسناک. اما متن اجتماعی واقع گرایانه فیلم با فضای عمومی و فیلم های ترسناک ماورا الطبیعه تعادل چشمگیری ندارد.
در واقع ، رمی ویکس نتوانسته است روشی استاندارد و دقیق را برای پرداخت هزینه هر دو طرف فیلم اتخاذ کند. ویکس با کمترین دستمزد ، از کلیشه ها درباره سختی های حضور در یک جامعه جدید فاصله گرفته است. شخصیت های انگلیسی فیلم حضوری گذرا و گذرا دارند. این تصویر به طور خلاصه برای نشان دادن شخصیت هایی به شکل همسایگان ، مددکاران اجتماعی ، مقامات دولتی و یک نگهبان در یک فروشگاه لباس است. شخصیت هایی که برخی از آنها به عنوان شبح در پس زمینه تصاویر ظاهر می شوند. مثل پیرزن همسایه بول و ریال ، که او را در یکی دو صحنه از پشت ویترین خانه اش می بینیم ، یا محافظ امنیتی که پس از ورود بول به فروشگاه لباس ، با حس سو ظن او را در پس زمینه تعقیب می کند . صحنه ای که طنین انداز نژادپرستی و احساس بیگانه ستیزی است.
شخصیت مامور اداری
شاخص ترین شخصیت انگلیسی فیلم یک دیوان سالار (مت اسمیت) است که با ابهام مشکوکی به تصویر کشیده شده است ، که در شورش های خود خانه بول و ریال را هدف قرار داده است. آیا استقرار یک خانواده بزرگ در چنین خانه نفرین شده دلیل بر انصراف از درخواست پناهندگی آنها است؟ آیا آنها پس از غلبه بر آسیب گذشته خود قادر خواهند بود زندگی جدیدی را در محیط جدید خود بدون غلبه بر ترس و تهدیدهای خارجی آغاز کنند؟
این فیلم بیشتر روی گناهی که ریال و بول در گذشته مرتکب شده اند متمرکز است و کابوس های این دو را در محیط جدیدشان بیشتر به آنچه در گذشته تجربه کرده اند متصل می کند. در حالی که دلایل فاجعه های هولناکی که آنها برای رسیدن به آنجا متحمل شده اند با تأکید بر آسیب شخصی آنها کاهش می یابد. چرا این افراد به عنوان پناهنده باید چنین مسیر هولناکی را طی کنند؟
زندگی ریال
کنایات از وضعیت آنها به عنوان پناهنده در محیط جدیدشان دقیق عمل نمی کند و در داستان فیلم بیشتر به حاشیه رانده می شود. این فیلم همچنین از تهدیدهای خارجی که زندگی ریال و بول را تحت تأثیر قرار می دهد فاصله می گیرد و به تفاوت این دو در زندگی زناشویی آنها می پردازد. به گونه ای که حتی لحظه ای از بروز احساسات رابطه این دو را در فیلم نمی بینیم. هیجانات عاطفی مضطرب خانه وی با تأکید بر جزئیات شخصی زندگی ریال و بول در گذشته ، زمینه اجتماعی و سیاسی آن را کاهش داده است.
اگرچه این فیلم شخصیت های پناهنده خود را به عنوان چهره های انسانی به تصویر می کشد – نه تیترهای دلسوزانه – اما نگاهی احساسی ، تحقیرآمیز و مصلحت آمیز به وضعیت اسفبار آنها می پردازد. در نتیجه ، پایان فیلم علی رغم تأثیر چشمگیر آن ، با شعاری انسان دوستانه و جشنواره پسند به لحظه ای تأثیرگذار تقلیل می یابد.
نظرات کاربران
دیدگاه ها پس از بررسی منتشر خواهند شد.